Meer van Roelie Dijkman; voorzitter NVVA

Vrijdag 30 november was mijn laatste jaarcongres als voorzitter van de NVVA.

Onlangs heb ik een interessante bijeenkomst van de KNMG bijgewoond. Eén van de sprekers was mevrouw drs. Van Beek, plaats­vervangend voorzitter van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa).

Het aantal verpleeghuisartsen neemt toe de laatste jaren. Ook het aantal fte’s blijkt te zijn toegenomen de afgelopen jaren.

We lijken ons allemaal te hebben gesetteld in de nieuwe Domus Medica. Alles ruikt nog wat nieuw en piept nog wat onwennig, maar de atmosfeer van bedrijvig­heid begint langzaam terrein te winnen op het bouwstof.

Het traject van wetenschappelijk onderzoek naar daadwerkelijk betere zorg, kent vele tussenstations.

Op 14 december woonde ik een conferentie bij, georganiseerd door het NHG, over huisartsenzorg voor ouderen met een complexe zorgvraag. Op deze conferentie werd het (concept-)standpunt ‘Huisartsgeneeskunde voor Ouderen’ gepresenteerd.

Aan u de taak om een nieuw kabinet samen te stellen. Wij zijn ons er terdege van bewust dat dit een mooie, maar ook buitengewoon zware verantwoordelijkheid is. Dat laat echter niet onverlet dat we op het punt staan ons er tegenaan te bemoeien.

In mijn vorige column in dit blad (MC 33-34/2006: 1327) pleitte ik voor meer onderzoek in de ouderenzorg. Gedegen, goed onderbouwd onderzoek, met relevante doelen.

De Raad voor de Volksgezondheid & Zorg (RVZ) gooide de knuppel in het hoenderhok. In het rapport ‘Zicht op zinnige en duurzame zorg’ stelt de raad voor om zorgkosten te koppelen aan gewonnen levensjaren.

Wat is goede zorg rond het levenseinde? Iedere vorm van medisch verantwoorde zorg die gebaseerd is op de levensbeschouwing en de daaruit voortvloeiende keuzen van de patiënt.

Wat voorafging: in november 2005 fuseerden de verenigingen voor sociaal geriaters en verpleeghuisartsen tot één organisatie.

Gedurende de totstandkoming van de handreiking Levenseinde bléven bepaalde grapjes maar gemaakt worden op het bureau NVVA. Levenseinde? Ons levenseinde? Gaan we dat bespreken of voegen we de daad bij het woord?

Er ligt weer een blanco jaar voor ons - een jaar waarin ik ben begonnen met een nieuwe baan. Op mijn werkplek krijgen ouderen met dementie kleinschalige zorg.

De verpleeghuisgeneeskunde richt zich op kwetsbare ouderen en chronisch zieken met een complexe zorgvraag, ongeacht hun verblijfplaats. Het doel van ons specialisme is het beschermen van de kwaliteit van leven van deze mensen.

Actualiteit is verwarring. Een mengsel van opponerende groepsbelangen, van veronderstelling en misverstand, van rookgordijnen en mistbanken.

Hoe meet je de beschavingsgraad van een samenleving? Misschien is dit een goede lakmoesproef: ga na hoe voor de economisch irrelevanten wordt gezorgd. Wie zijn dat?

Jarenlang was ouderenzorg een seizoensgebonden product: haalde het de pers, dan wist je dat het komkommertijd was. Opeens is dat veranderd. Ouderenzorg is hot. De media verdringen elkaar om onheilstijdingen over het verpleeghuisleven te brengen.

Eeuwig leven is een contradictio in terminus. Leven laat zich kennen door zijn eindigheid. Het begint bij de geboorte en eindigt bij de dood.

Verpleeghuizen garanderen minimale zorg niet kopte de inspectie in haar laatste rapport. Een zorgwekkend bericht. Wat is er aan de hand? Een paar jaar geleden hebben de partijen uit het veld criteria geformuleerd om de ondergrens van de zorg te meten.

De evolutie rotzooit maar wat aan. Darwinistisch auteur Dawkins beschreef het als ‘de blinde horlogemaker’: een personage dat niet-ziende net zo lang blijft prutsen tot het uurwerk functioneert'.

Als kind werd ik gefascineerd door vissenkommen.

De Inspectie voor de Gezondheidszorg vindt dat de preventie en behandeling van decubitus...

Als voorzitter kom je nog eens ergens. Congressen, bestuurdiners, nieuwjaars- of afscheidsrecepties, alwaar ik allerlei vertegenwoordigers van de medische stand ontmoet.

Oude mensen, broos en kwetsbaar: een substantieel onderdeel van de patiëntenpopulatie waarmee een verpleeghuisarts zich bezighoudt. En een bevolkingsgroep die niet vaak hoeft te rekenen op de warme belangstelling van de media. Alleen ‘s zomers: is het...

Het is zover: sinds 1 april zijn belangrijke onderdelen van de gemoderniseerde AWBZ van kracht. Het startsein voor een vérstrekkende herziening van de huidige organisatie van de ouderenzorg. Dat leidt tot een grote flexibilisering van het veld. En dat...