NVVA-voorzitter: De handreiking Levenseinde
Plaats een reactieGedurende de totstandkoming van de handreiking Levenseinde bléven bepaalde grapjes maar gemaakt worden op het bureau NVVA. Levenseinde? Ons levenseinde? Gaan we dat bespreken of voegen we de daad bij het woord?
Wat die reactie vooral uitdrukt, is hoe volop levend de grappenmakers zijn. Dood is terra incognita, iets van een verre, verre planeet, iets om giebelig en gidderig van te worden. Alleszins voorstelbaar - om als professional in de zorg te functioneren, moet je sterk en gezond zijn. Je dient midden in het leven te staan.
Het zou echter kunnen dat die noodzakelijke gezondheid ook leidt tot afstand van patiënten die wél in hun laatste levensfase zijn aangekomen. Het is een feit dat de zorg bij het levenseinde stof bood voor verwarring en misverstand. Tussen zorgverleners onderling, tussen zorgverleners en de patiënt, tussen patiënt, familie en zorgverleners. Ook de zich almaar uitbreidende verzameling van terminale vaktermen droeg daaraan bij. Terminale sedatie, palliatie, euthanasie, versterving, abstinatie: wat betekent het en wanneer gebruik je het? Niemand wist het precies en soms leek het of de toren van Babel zojuist gevallen was.
En daarom ben ik trots en blij met de handreiking Levenseinde die AVVV, NVVA en Sting, de beroepsgroepen van verpleegkundigen, verpleeghuisartsen en verzorgenden, vorige week publiceerden. Nu ligt er een fundament onder de zorg voor de laatste levensfase van verpleeghuisbewoners.
In de eerste plaats geeft de handreiking eenduidige omschrijvingen van de termen die bij de laatste levensfase worden gehanteerd. Deze heldere begrippen zijn goed bruikbaar voor de verschillende professionals en voor de patiënt en zijn naasten.
Omdat er consensus is over het taalgebruik, ontstaat er nu ook ruimte voor het zogenaamde anticiperend beleid. Zodra een patiënt wordt opgenomen in het verpleeghuis, begint ook een dialoog tussen zorgverleners en patiënt over diens visie op het leven, en op de betekenis die het levenseinde voor hem heeft. De inzichten en de wensen van de patiënt worden vertaald in een beleid, dat in zijn dossier wordt vastgelegd. Wanneer de laatste fase van de patiënt daadwerkelijk aanbreekt, ligt er een basis waar alle betrokken partijen op kunnen terugvallen.
AVVV, NVVA en Sting vinden deze handreiking van essentieel belang voor de ouderenzorg. De beroepsverenigingen maken zich sterk voor de implementatie ervan onder hun leden. Wanneer die implementatie slaagt, is een belangrijke mijlpaal gehaald in de weg naar verantwoorde ouderenzorg.
Momenteel beperkt
de handreiking zich tot de zorg in verpleeghuizen. Een volgende stap zou de vertaling van de handreiking naar de hele keten kunnen zijn.
Bent u al nieuwsgierig geworden? Een pdf van de handreiking kunt u opvragen via
, en ook reacties erop zijn daar van harte welkom.
Roelie Dijkman, voorzitter NVVA
- Er zijn nog geen reacties
