Twee verpleegkundigen zijn teams van Nederlandse artsen en verpleegkundigen aan het samenstellen om medische hulp in Gaza te gaan bieden. Op dit moment zijn er in ieder geval zes traumachirurgen en anesthesiologen die mee willen gaan.
Zo’n twintig artsenverenigingen blijven oproepen om geld te doneren aan medische hulporganisaties die werken in Gaza. Sinds zij daarmee startten, een paar weken geleden, heeft hun oproep al een kwart miljoen euro opgeleverd.
Het uitspreken van steun voor de collega’s en hun patiënten in nood, is niet alleen een teken van hoop en steun voor de collega’s in Gaza zelf maar lijkt ook een belangrijke functie híer te hebben.
Moet je als arts je uitspreken over het aanhoudende oorlogsgeweld in Gaza? Voor de een is het een worsteling, voor de ander een no-brainer.
Ruim twintig artsenorganisaties roepen op om komende week te doneren aan medische hulporganisaties die werken in Gaza. Met zo’n landelijke actieweek hopen ze medische hulp in het gebied mogelijk te maken, met name bij een staakt-het-vuren.
Door de oorlog tussen Israël en Gaza zullen er de komende maanden mogelijk tot bijna 90 duizend extra doden vallen in Gaza. Dat hebben de London School of Hygiene & Tropical Medicine en het Johns Hopkins Center for Humanitarian Health berekend in een poging de te verwachten oversterfte te kwantificeren. Ook bij een direct staakt-het-vuren volgen er nog duizenden extra doden.
Het beschermen van medische voorzieningen en zorgmedewerkers moet prioriteit zijn. Dat stelt de KNMG in reactie op de huidige aantasting van gezondheidsinfrastructuur in verschillende conflictgebieden, zoals Gaza, Oekraïne, Syrië en Soedan. De artsenorganisatie doet opnieuw een oproep om het internationaal humanitair oorlogsrecht ‘strikt na te leven’.
Fysieke en mentale verwoesting op een niveau zoals ze nog nooit hebben gezien. Zo noemen een arts en epidemioloog van Artsen zonder Grenzen (AzG) de medische en humanitaire situatie in Gaza. Volgens hen zijn AzG-artsen en -verpleegkundigen in Gaza inmiddels volledig wanhopig over de omstandigheden.
‘Help me not want to lose my humanity.’ Dat zijn de woorden die uit vele gesprekken de afgelopen maanden op mij de meeste indruk hebben gemaakt. Het omvat de onmogelijke verhouding tussen leed en hoop.
Terwijl ik terugdenk aan mijn ervaringen tijdens mijn keuzecoschap in Tsjechië, hoor ik de berichtgeving over de oorlog in Gaza op de achtergrond. Ik ben nog weleens kritisch geweest op de verschillende communicatiestijlen en zorgsystemen in Tsjechië en Nederland, maar op dit moment bekruipt me een gevoel van schaamte.
Steeds vaker zie ik patiënten op de praktijk die op een of andere manier door de oorlog in Gaza geraakt zijn. Op allerlei manieren. Duizenden dode kinderen raakt ze. Leed van zwangere vrouwen raakt ze. Honger raakt ze. Ontheemding raakt ze. Beroving van vrijheid raakt ze.
Anesthesioloog Sara Galli is woordvoerder van Artsen voor Gaza. Zij maken zich sterk voor een onmiddellijk staakt-het-vuren en ongehinderde humanitaire toegang tot Gaza. In de tuchtzaak een huisarts die aanhoudende pijnklachten van een patiënt onvoldoende serieus nam. Hoe had hij dat beter kunnen doen?
Een foto van tienduizend kinderschoenen op de Dam. Symbool voor de kinderen die zijn omgekomen in het oorlogsgeweld. T-I-E-N-D-U-I-Z-E-N-D. Ik probeer me voor te stellen hoeveel dat er wel niet zijn. Eigenlijk lukt het me niet. Wel denk ik onmiddellijk aan mijn coschap kindergeneeskunde, een paar weken geleden. En in het bijzonder aan jou, Nora.
Net afgestudeerd werkte Judith van Grafhorst begin 2023 drie maanden als vrijwilliger in een van de grootste ziekenhuizen van Palestina, in Ramallah. Daarna nog drie maanden in het universitaire ziekenhuis van Jeruzalem. Op beide plekken kwam ze in aanraking met de harde realiteit van een gewapend conflict.
Zo’n duizend zorgverleners, vooral artsen, roepen de minister van VWS (Conny Helder) op zich in te zetten voor een staakt-het-vuren in Gaza. Zij doen dit middels een brief die zij op woensdag 17 januari aan de minister overhandigden.
In de tijdlijn van de herfst Naar inmiddels de winter Tussen de berichten Van het verdriet en het verlies ...
Een foto van een whiteboard uit het Al Awda ziekenhuis in Gaza, waar normaal operaties op worden ingepland, ging enkele weken geleden al rond op social media.
Nog nooit waren mijn hart en stem zo niet op één lijn als in de afgelopen maand. Ik heb me niet publiekelijk uitgesproken over de verschrikkingen in Gaza. Waarom? Ontbreekt het me aan woorden? Stop ik mijn emoties weg tijdens mijn drukke diensten? Besef ik dat mijn woorden niet het verschil gaan maken: geen levens gaan redden. Of ben ik als arts bang om patiënten en collega’s te kwetsen die aanstoot nemen aan mijn woorden en deze woorden een politieke lading toeschrijven?
Nederlandse zorgverleners hebben afgelopen weekend een nieuwe actie opgezet om hun collega’s in Gaza te ondersteunen. Artsen en andere zorgprofessionals kunnen met een korte verklaring ‘dat beloof ik’ hun steun betuigen. ‘Met de artseneed als leidraad, vragen we aandacht voor vrede en medemenselijkheid in Gaza.’
Een collectief van bijna zestig Nederlandse artsen roept de Nederlandse overheid op zich in te zetten voor een staakt-het-vuren in Israël en Gaza, zodat er een einde komt aan het humanitaire leed en de erbarmelijke omstandigheden waarin artsen daar moeten werken.
Verschillende groepen artsen en andere zorgverleners vragen aandacht voor de noodsituatie in Gaza en Israël. Een petitie die de Nederlandse overheid oproept zich hard te maken voor het herstel van de toegang tot medische zorg en essentiële levensbehoeften in Gaza, is in ruim een week tijd ondertekend door drieduizend zorgverleners, onder wie veel artsen.
De WMA (World Medical Association) dringt aan op onmiddellijke vrijlating van Israëlische gegijzelden door Hamas, met name van degenen die dringend medische zorg nodig hebben. De WHO (World Health Organization) vraagt daarnaast aandacht voor de noodlijdende gezondheidszorgvoorzieningen in de Gazastrook.
De medische nood in de Gazastrook is met circa 13 duizend gewonden enorm en daarom stuurt het Rode Kruis extra artsen en specialisten samen met andere noodhulp. Sinds 30 maart zijn er zoveel gewonden gevallen bij de protesten tegen Israël dat de bestaande medische hulpverlening dat onmogelijk aankan, aldus de chef van het internationale Rode Kruis in de regio, Robert Mardini.
The Lancet heeft een protestbrief gepubliceerd tegen het geweld in Gaza. De open brief van een twintigtal…
Israëlische tankgranaten hebben maandag een ziekenhuis in de Gazastrook getroffen. Vier mensen kwamen om, zeker zestig anderen…
