Artsen en zorgverleners in actie voor Gaza en Israël

Verschillende groepen artsen en andere zorgverleners vragen aandacht voor de noodsituatie in Gaza en Israël. Een petitie die de Nederlandse overheid oproept zich hard te maken voor het herstel van de toegang tot medische zorg en essentiële levensbehoeften in Gaza, is in ruim een week tijd ondertekend door drieduizend zorgverleners, onder wie veel artsen.

De opstellers van de petitie vinden dat Nederland zich niet langer onvoorwaardelijk achter Israël moet scharen, maar zich hard moet maken voor de-escalatie, een staakt-het-vuren en het stoppen van mensenrechtenschendingen. De petitie is dinsdagmiddag aangeboden aan de Tweede Kamer. De opstellers van de petitie veroordelen ook de aanvallen van Hamas op Israël.

‘Als zorgverleners in Nederland maken we ons grote zorgen over de omstandigheden van patiënten en zorgverleners in Gaza’, zegt verloskundige en promovenda in de zorgethiek Rodante van der Waal, die het initiatief nam tot de petitie. ‘Binnen het humanitair oorlogsrecht is afgesproken dat onder meer medisch personeel, zieken en gewonden moeten worden beschermd. Maar dat gebeurt nu niet. Ziekenhuizen zijn beschadigd of moeten evacueren, en doordat er geen elektriciteit en water is kan veel zorg niet plaatsvinden. Met de petitie willen we ook onze solidariteit tonen aan onze collega’s in Gaza; de Palestijnse collega’s, maar ook de internationale van het Rode Kruis en Artsen zonder Grenzen. De petitie is bedoeld als een tegengeluid vanuit zorgverleners, een geluid tegen de onvoorwaardelijke steun van de Nederlandse overheid voor Israël. Ik denk dat het belangrijk is onze stem te laten horen, nu er sprake is van zulke grote mensenrechtenschendingen.’

De Nederlandse tak van de Israel Medical Association (IMA) is bezig met het werven van artsen in Nederland die willen helpen in Israël, vertelt anios Avigal (ze wil graag zonder achternaam worden opgevoerd, vanwege potentiële bedreigingen). Ook is de organisatie onder meer bezig met het inzamelen van medisch materiaal, waaraan in Israël grote behoefte is, zegt ze. Avigal: ‘De Nederlandse tak van de IMA verzet zich al decennialang tegen alle vormen van terreur en geweld en ondersteunt slachtoffers en zorgverleners in de vorm van medische apparatuur en zorgpersoneel. De aandacht in de media en het publieke debat is nu in sterkte mate verlegd naar de noodsituatie in Gaza. Het lijkt erop dat mensen denken dat Israël geen hulp nodig heeft, omdat het een relatief rijk en zelfredzaam land is. Maar er is op dit moment in Israël wel degelijk sprake van een noodsituatie, door de terroristische aanslag die daar heeft plaatsgevonden, waarbij onschuldige bewoners slachtoffer zijn geworden. Er zijn meer dan 300 duizend families in Israël die op dit moment niet terug naar huis kunnen, omdat hun woningen zijn vernietigd door de aanslagen door Hamas of doordat ze verplicht zijn geëvacueerd uit de grensstreken in het zuiden en noorden vanwege aanhoudende raketbeschietingen vanuit Gaza. De ziekenhuizen in het zuiden lopen over en er is een tekort aan artsen en andere zorgverleners, doordat die als reservist zijn opgeroepen. Voor hulp is Israël afhankelijk van vrijwilligers uit het buitenland.’

Inmiddels is er een lijst van 24 Nederlandse artsen – met een Joodse of niet-Joodse achtergrond – opgesteld die willen helpen in Israël, vertelt Avigal. ‘Eén arts is al vanuit Nederland vertrokken en drie artsen vertrekken waarschijnlijk later deze week. Samen met de Israëlische overheid en de Amerikaanse tak van de Israel Medical Association wordt gekeken waar hun inzet het hardst nodig is. Daarnaast willen we als IMA en als artsen oproepen tot een humanitaire behandeling van alle betrokken partijen, zonder aanzien des persoons. Maar oproepen tot een staakt-het-vuren kan niet los worden gezien van een oproep tot het vrijlaten van de meer dan tweehonderd gijzelaars.’

Verder vraagt gynaecoloog Khansa Soufidi op LinkedIn onder artsen en zorgverleners steun voor een solidariteitsverklaring die zij heeft opgesteld. Haar oproep is zowel een verzoek om aanvallen op zorgmedewerkers te stoppen als een vraag om een einde te maken aan het humanitaire onrecht.