De weg naar standaardcontent…
(veel vragen, weinig antwoorden)
12 reacties
Veel ziekenhuizen werken met het X, het elektronisch patiëntendossier (epd) van softwarebedrijf Y. Zo ook de ziekenhuizen waar ik werk. Y gaat over op ‘X-standaardcontent’ en mijn ziekenhuizen gaan mee. Dit is nodig om uiteindelijk een meer uniforme dossiervoering te krijgen.
En dat is weer nuttig om makkelijker betrouwbare data te genereren voor kwaliteitsregistraties en -controles en voor onderzoeksdoeleinden. Bovendien zal Y de huidige versie van X niet meer langdurig ondersteunen, dus het is geen optie om die versie te blijven gebruiken.
Om de overgang in goede banen te leiden is een team van Y-medewerkers en applicatiebeheerders, ingehuurd door de ziekenhuizen, al maanden aan het werk. Tevens zijn er zogenaamde keyusers aangewezen om mee te denken over hoe een en ander moet worden ingericht.
Tijdens ‘projectdagen’ komen keyusers samen met de applicatiebeheerders en Y-medewerkers om te kijken waar de potentiële hiaten en uitdagingen liggen voor de dagelijkse praktijk.
Vol goede moed ben ik, keyuser namens de interne geneeskunde, op de eerste projectdag ‘s ochtends in de collegezaal voor de gemeenschappelijke opening.
Hip geklede jonge mannen en vrouwen worden met hun voornaam voorgesteld als lid van vele regiegroepen. Zo is er een regiegroep dagbehandeling, regiegroep beschouwend groot, beschouwend klein, polikliniek, spoedeisende hulp, klinische afdeling en nog vele andere.
Vervolgens wordt het doel van de dag benoemd: we zijn bij elkaar om ‘de slagkracht te vergroten’, om ‘de individuele inrichting te bewerkstelligen als professional, zonder de uniformiteit te verliezen’. Gelukkig ‘doen we het samen’, maar je wordt wel geacht ‘een stukje regie te nemen’. Derhalve moet je het ‘complete proces doorlopen in de volle breedte’.
Als je dan tegen problemen aanloopt kun je een ‘actiepunt’ maken voor de werkgroep verslag.
Deze werkgroep heeft namelijk geen plek op de centrale projectdag.
Je kunt ook een ‘change request’ indienen. En als dat niet werkt dan kun je een ‘change request mutatie afwijking standaard content proces’ indienen. Dit zal dan neergelegd worden bij de regiegroep.
Of je kunt, om verzoeken onder de aandacht te brengen, een pitch bij de regiegroep houden van maximaal tien minuten. Aan de hand van welke criteria vervolgens een keuze wordt gemaakt, krijgen we niet te horen.
Zelfs als je verzoek bij de regiegroep is aangekomen, en door hen is geaccordeerd, weet je nog niet of je actiepunt ook wordt geïmplementeerd. De regiegroep geeft het namelijk weer door aan Y, die elk request alsnog kan afwijzen.
Bij problemen kun je naar de Y-SharePoint-projectpagina gaan. Deze pagina is helaas slecht ingericht en moeilijk om mee te werken. Daarom is er een heldere uitleg beschikbaar, die slechts zestien pagina’s lang is. Je kunt ook naar de X-chat, of in het Teams-kanaal, via stammen, naar bestanden…
Je moet je vragen wel goed inbrengen, want al zijn er zevenhonderd mensen aan het werk binnen het projectteam, er zijn er maar twee of drie die actiepunten daadwerkelijk kunnen aanmaken.
Het lid van het regieteam dat aan het woord is kijkt heel vrolijk en wenst ons een leuke en leerzame dag.
Nu worden we elders verwacht, waar we in kleinere groepen meer praktische instructies zullen krijgen. De logistieke ondersteuning loopt nog wat mank: er worden laptops verstrekt, maar deze blijken zich tien verdiepingen lager te bevinden dan de ruimte waarin we moeten werken en worden in eerste instantie zonder het goede snoer geleverd. Toch lastig als de lift ook maar ten dele werkt. Uiteindelijk lukt het gelukkig toch om iedereen van een werkende computer te voorzien.
Vervolgens heeft niet iedereen dezelfde applicatie om X te testen. Ik zit nog in ‘X-6.3Test’ maar sommigen zitten in ‘X-acceptatie’; op zich klopt het dat ik nog niet in de X-acceptatie zit, maar het feit dat we in verschillende applicaties werken maakt het plenaire deel van deze sessie niet productiever.
Wat ook niet helpt is dat er kennelijk wel genoeg geld was om zevenhonderd mensen aan te nemen om de regiegroepen te vullen, maar dat er blijkbaar geen fondsen meer over waren voor het huren van een ruimte die groot genoeg was voor de twintig personen die erin moesten, of voor een scherm dat zichtbaar was voor alle aanwezigen.
Het gevolg was dat er door een Y-medewerker heel veel werd geklikt en allerlei potentieel handige trucjes werden getoond, die voor bijna niemand te volgen waren.
Daarom toch maar ieder voor zich…. Het belangrijkste van deze dag is namelijk om zoveel mogelijk ‘klikuren’ te maken. Zodat je in de ‘happy flow’ komt. Aangezien ik noch happy was, noch in een flow zat, vroeg ik om een-op-eenbegeleiding. Die kreeg ik. Helaas gaf mijn begeleider na vijf minuten aan dat hij er een ‘jip’ op had gekregen. Op mijn vraag wat dit in jip-en-janneketaal betekende, antwoordde hij dat het een Y-term was voor ‘een wit scherm met rode letters’ en dat dat dus betekende dat je niet verder kunt.
Gelukkig ‘doen we het samen’, maar je wordt wel geacht ‘een stukje regie te nemen’
Inmiddels kon ik ook niet verder, dus het 35 pagina’s tellende Excel-bestand waarin het proces staat beschreven van hoe je een dossier maakt van een poliklinische patiënt en dat ik geacht word te controleren en verbeteren, moest maar even wachten…
Deze dag heeft me weinig antwoorden, maar veel vragen opgeleverd: Welk probleem zijn we hier aan het oplossen? Wie betaalt dit allemaal? Waarom kan Y bepalen hoe wij ons werk inrichten? En wie wordt hier beter van?
Ik kan natuurlijk proberen via de chatbox iemand van de helpdesk te bereiken om deze vragen neer te leggen bij de ‘regiegroep hulpvragen’ maar ik ben mijn inloggegevens kwijt...
Ook een perikel of anekdote delen? Dat kan (desgewenst anoniem)! Mail naar kopij@medischcontact.nl.
auteur
Roos Barth, internist in UMCU en CMH, Utrecht
contact
roosjebarth@hotmail.com
Meer perikelen:
B.C. Michel
Revalidatiearts
Best interessant om uit te rekenen wat al die overstappen ons land jaarlijks kosten. De Zorg gaat per zorginstelling een jaar lang op een lager pitje, veel verplichte zaken voor kwaliteitsvinkjes blijven liggen en moeten dan weer later worden ingehaa...ld en de Zorg wordt er niets beter door,
Het hele circus biedt werkgelegenheid aan heel veel mensen die ook in de Zorg hadden kunnen werken en houdt mensen die al in de Zorg werkzaam zijn af van hun kerntaak: zorgverlenen.
E.J.W. Keuter
Neuroloog , Aruba
Herkenbaar en, behalve misschien ernstiger, niet anders dan alle projecten waaraan ik in mijn ziekenhuisbestaan heb mogen deelnemen. In de tijd van minister Klink werd de ontwikkeling van epd's overgelaten aan bedrijven en uniformiteit is nooit een s...peerpunt geweest. Dat is niet meer goed gekomen. Niet alleen kunnen door de joint venture van ziekenhuis en ontwikkelaar managers de geldstromen beter zien en vragen die bedrijven exorbitant veel geld, maar zo'n introductietraject levert ook veel gratis expertise op. Het businessmodel is ijzersterk.
A.J. Colon
neuroloog/klinisch neurofysioloog
Een beetje off-topic, maar in essentie dezelfde problemen met vinden van het juiste focus:
https://www.youtube.com/watch?v=x-5zEb1oS9A
E. Hajdarbegovic
algemeen betweter, Rotterdam
Wat fijn dat de overgang naar de nieuwe sofeare versie zo goed geformaliseerd is. Op papier klopt alles weer.
A.M. Meutstege
huisarts, Zwolle
Ik dacht eigenlijk heel de tijd dat je het over de regio-organisatie in Zwolle had...
Heel herkenbaar. helaas.
F.J. Bot
Patholoog, Santpoort-Noord
Advies: lees "Man's 4th best hospital" van Samuel Shem.
G.M. Foppen
Bedrijfsarts, Soesterberg
EHR State of Mind | An Electronic Medical Records Parody - ZDoggMD:
https://www.youtube.com/watch?v=xB_tSFJsjsw
C.W. Bollen
Kinderarts Intensivist
Beste Roos,
De knuppel in het hoenderhok en de keizer heeft geen kleren aan! Allereerst wil ik zeggen dat ik, als collega in hetzelfde ziekenhuis, het erg waardeer dat je dit onderwerp zo openlijk aan de kaak stelt. Het getuigt van moed en eerlijk...heid.
Wat betreft het systeem X, moet ik toegeven dat het op zichzelf geen slecht systeem is. Het idee van standaard content heeft zeker zijn voordelen, maar voor standaard patiënten met een standaard zorgproces. De vraag waarom uniformiteit wordt nagestreefd, is verder zonder diepgaande argumentatie. In een academisch ziekenhuis, waar uitzonderingen eerder regel dan uitzondering zijn, en waar constant op basis van nieuwe inzichten de zorg moet worden aangepast, is dit zelfs een zeer problematisch concept.
Het grootste probleem lijkt echter te liggen in het uitbesteden van medische software ontwikkeling aan commerciële partijen. Dit creëert een 'black box'-situatie waarbij de controle verloren gaat. Het resultaat is dure software met hoge overheadkosten en minimale voordelen. Het feit dat het ziekenhuis en uiteindelijk de patiënten via de verzekeraars de kosten dragen, maakt het des te belangrijker om kritische vragen te stellen. De monopoliepositie en de vendor lock-in van enkele grote spelers op de markt maken een gezonde concurrentie en keuzevrijheid praktisch onmogelijk. Deze bedrijven zijn vooral gericht op winst, wat begrijpelijk is, maar dit komt niet overeen met het streven naar hoogwaardige, klinisch relevante software in de gezondheidszorg.
Het is opmerkelijk dat grote softwarebedrijven zoals Microsoft al het open source principe omarmen, wat aantoont dat er betere manieren zijn om software te ontwikkelen en te onderhouden. Dit zou ook prima kunnen in de gezondheidszorg. Daarbij zou je ontwikkeling en onderzoek volgens open source en FAIR principes, non-profit, kunnen inrichten, terwijl commerciële partijen zich kunnen richten op certificering, hosting en support. Dit is precies waarop het Linux besturingssysteem op is gebaseerd.
Het is teleurstellend dat besluitvorming in universitair medische centra vaak traag en star is, zoals een mammoettanker met een onveranderlijke koers. Zelfs als er herhaaldelijk alarmerende berichten opduiken over het functioneren van een systeem zoals X, lijkt het moeilijk om van koers te veranderen. Het is alsof we leren van de geschiedenis, maar toch vasthouden aan oude gewoonten.
Laten we hopen dat jouw openhartige discussie bijdraagt aan een kritische heroverweging van de huidige benaderingen in de medische softwareontwikkeling en het streven naar verbeteringen op basis van echte behoeften en efficiëntie.
Met vriendelijke groet,
Casper Bollen, Kinderarts-Intensivist
A.L. Bartels
Neuroloog, Haren
Jammer dat we niet op een digitale snelweg kunnen gaan zitten om te protesteren..
M.A.M. van Wijk
Huisarts, Delft
https://www.acm.nl/system/files/documents/marktverkenning-naar-informatiesystemen-en-digitale-gegevensuitwisseling-in-en-met-de-ziekenhuizen.pdf
A.J. Colon
neuroloog
en daarvoor hebben wij afscheid moeten (want misschien niet toekomstbestendig of voldoende te onderhouden door eigen mensen) nemen van ons in huis ontwikkelde EPD dat aan al onze eisen aan een medisch dossier voldeed. Ondertussen gaat er niet alleen ...vaker dan vroeger iets mis met recepten, maar ook de flexibiliteit van inrichten naar nieuwe inzichten is volledig verleden tijd ('computer says "no") en zelfs invoering van rasters heeft de efficientie niet verhoogd. Wij werken al jaren met systeem X, maar het gaat me nog steeds niet natuurlijk af....
C. Jansen
uroloog
Helaas heel herkenbaar.
Ik denk dat ik op enkele gestelde vragen wel een antwoord heb.
Wijzelf als gedwongen gebruikers betalen dit met z'n allen, zowel met geld als met vrije tijd. Verder zullen ook de patiënten dit betalen via hun alsmaar oplopen...de verzekeringspremies. Daarbij wordt met name bedrijf Y hier beter van!