Een enquête onder coassistenten en aniossen onthult knelpunten en mogelijke oplossingen voor het aniossentekort binnen de cardiologie. Dat heeft onder andere te maken met de cultuur en het imago van dit specialisme. De Juniorkamer van de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie roept collega’s op om hier aandacht aan te besteden.
Als enthousiaste puppy begon ik een paar maanden terug aan mijn eerste aniosbaan. Dit uitte zich onder andere in alle kansen aangrijpen om nieuwe dingen te leren. Het ging naar mijn idee best aardig.
Het Capaciteitsorgaan heeft eind mei een rapport uitgebracht over het loopbaangedrag van startende basisartsen. Volgens de LAD en De Jonge Specialist bevat het rapport aanknopingspunten om de positie van basisartsen te verbeteren.
De aniosperiode betekent voor basisartsen inmiddels meer dan enkel wachttijd. Geen wonder, en ook niet per se zorgelijk, dat deze fase steeds langer duurt. Die conclusie lijkt te trekken uit een onderzoek naar de loopbaanafwegingen van basisartsen.
Basisartsen wachten 3,7 jaar voordat ze in opleiding gaan. Daarmee is de periode voordat ze aan de vervolgopleiding beginnen, gestegen ten opzichte van de vorige peiling (3,5 jaar in 2022). In 2009 was het nog 2,3 jaar. Er zijn meerdere oorzaken voor de aanwas van dit ‘stuwmeer’. Zo gebruikt een deel van twijfelende jonge artsen de aniosperiode om een ‘betere keuze’ te kunnen maken voor het ‘meest aantrekkelijke werkveld’.
Ik roep een patiënte binnen op de poli en nog voordat ik mijn naam kan zeggen, zegt ze een prangende vraag te hebben. ‘Waarom staan “Annie Jos” één tot en met drie op het scherm in de wachtkamer, wie zijn dit?’
Een 75-jarige man loopt na een val op zijn elleboog een humerusfractuur op. In het ziekenhuis beoordeelt een anios, die sinds vier maanden op de afdeling Orthopedie werkt, in overleg met zijn supervisor de röntgenfoto en de CT-scan.
Tijdens een dagje meelopen op de Spoedeisende Hulp van een Utrechts ziekenhuis is het wachten op het klussende deel der natie. Het is immers zaterdag…
Een op de twee artsen en geneeskundestudenten krijgt te maken met grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer of tijdens de opleiding. Mensen lager in de hiërarchie hebben er het vaakst last van. Dat blijkt uit de enquête van Medisch Contact. Belangenbehartiger De Jonge Specialist komt met een anoniem meldpunt.
Het ministerie van VWS gaat de salarissen van de aiossen buiten het ziekenhuis niet structureel verhogen, ondanks dat hun werkgever, de SBOH, hierom vraagt. Het ministerie oordeelt dat de salarissen van aiossen buiten het ziekenhuis namelijk fors hoger, in plaats van lager, liggen dan bij een aios in het ziekenhuis of de ggz.
In het bedrijfsleven is het al langer een bekende constructie: een traineeship voor pasafgestudeerden die de banenmarkt bestormen. Ook binnen de zorg begint het traineeship aan populariteit te winnen, en dan vooral voor aniossen. Al kan de inhoud van zulke leer-werktrajecten per aanbieder verschillen.
Verontrustende verzuimcijfers onder a(n)iossen waren voor het Deventer Ziekenhuis aanleiding om een speciaal coachingprogramma voor deze groep te ontwikkelen. En dat werpt z’n vruchten af.
Anios kindergeneeskunde Dorothee Hafkenscheid schreef een zakboek voor de beginnende co. Daarin verzamelde ze tips en ongeschreven regels uit het ziekenhuis, en alles wat ze zelf had willen weten voorafgaand aan haar coschappen.
In Amsterdam worden de komende tijd meer basisartsen ingezet in huisartsenpraktijken. Dat bespaart de overbezette huisarts tijd en kan tegelijkertijd de basisarts enthousiasmeren voor de huisartsopleiding. Maar leent het vak huisartsgeneeskunde zich wel voor een basisarts?
Duidelijkheid over de salarisverschillen tussen aiossen en aniossen die binnen en buiten ziekenhuizen werken, moet het tekort aan artsen die buiten ziekenhuizen willen werken, helpen bestrijden. Dat hoopt SBOH, dat onderzoek hiernaar laat uitvoeren.
De Jonge Specialist (DJS), de Federatie Medisch Specialisten (FMS) en de Landelijke vereniging van Artsen in Dienstverband (LAD) roepen artsen op om mee te staken op 16 maart. In een poll van Medisch Contact geven sommigen artsen aan mee actie te voeren, bijvoorbeeld uit solidariteit. Maar er zijn ook artsen die bewust niet staken.
Dienstendruk, gebrek aan opleidingsuren, slechte betaling. In heel Europa vestigen jonge artsen de aandacht op hun soms erbarmelijke werkomstandigheden: ‘Ik weet niet of ik over vijf jaar nog dokter ben.’
De Jonge Dokter heeft een buddysysteem opgezet voor jonge artsen om vrij van gedachten te kunnen wisselen met andere jonge artsen over werkgerelateerde zaken.
De kantonrechter heeft een stokje gestoken tegen het ontslag van een arts-assistent, die in het voorjaar van 2021 vanwege een coronabesmetting vast kwam te zitten in Irak. Volgens de kantonrechter kan hem niet verweten worden dat hij niet heeft meegewerkt aan zijn re-integratie, omdat er door de werkgever geen re-integratie is ingezet. Ook heeft de werkgever gelijk ingezet op de beëindiging van zijn dienstverband, toen voorafgaand aan zijn vakantie bleek dat de arts-assistent te kampen had met persoonlijke problemen.
‘Papa, werk je niet meer?’ Dat was een van de eerste reacties van zijn middelste dochter (6 jaar) toen Mustafa Dönmez nog maar net als anios bedrijfsgeneeskunde aan de slag was.
Op de SEH krijgen arts-assistenten veel vaker een tuchtklacht aan hun broek dan bij hun werkzaamheden elders in het ziekenhuis. Ook hun supervisors lopen meer risico. Waar gaat het mis en vooral: wat kunnen we hiervan leren?
Net na een nachtdienst kreeg anios Emilie Goedhart een hartstilstand op de werkvloer. Haar collega’s reanimeerden haar subiet. Al snel erna ging ze weer aan de slag. Misschien iets te snel, zegt ze nu. ‘Je gaat door verschillende fases van rouwverwerking heen.’
Het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ) heeft aniossen met terugwerkende kracht gecompenseerd voor te veel gewerkte uren. Verder worden aniossen in het Brabantse ziekenhuis niet meer ingeroosterd dan ze volgens de cao mogen werken.
Vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag en intimiderend gedrag mag een internist-oncoloog niet langer werken als arts. Het Regionaal Tuchtcollege Eindhoven heeft zijn registratie in het BIG-register doorgehaald.
Rachel de Jong haalt extra werkplezier uit contact maken met patiënten uit het buitenland. Maar op de SEH is het balanceren tussen tijd maken en tijdgebrek.
