Wat 68 worden met Caring Doctors te maken heeft

68, nooit gedacht dat ik dat zou halen. De levensverwachting voor een man is weliswaar 80,1 jaar, maar zo heb ik dat nooit kunnen voelen. Hypochondrie, het overlijden van mijn vader op zijn 60ste en dat van mijn oudste broer op 34-jarige leeftijd deden er ook geen goed aan. Die hypochondrie is sinds ik medicatie gebruik voor mijn dwangstoornis aanmerkelijk afgenomen. Ik denk niet meer bij elk pijntje direct het ergste. En zo langzaamaan wordt mijn gebrek aan vertrouwen in een lang leven door de tijd ingehaald. Ik loop nota bene tegen de 70. Mijn jongste zoon is nu ouder dan ik toen ik mijn vader verloor. Dat was een mijlpaal, die ik graag bereikte. Ik gun hem langer een vader dan de zeventien jaar en negen maanden die ik had. Daar zit ik inmiddels al ruim een halfjaar overheen en dat neemt elke dag nog toe!

Misschien haal ik die 80,1 wel. Mijn statistische levensverwachting is nu zelfs nog hoger. Omdat ik niet meer dood kan gaan in de voorbije 68 jaar. Op deze grafiek kun je precies zien hoeveel jaren je nog hebt. Voor mij zijn het er 16,6 en als ik 69 ben 15,8. Dus hoewel ik dan een jaar leven geconsumeerd heb gaat er maar 0,8 af van mijn saldo. Dat is de bonus, omdat ik dan ook het 68ste jaar heb overleefd. Alsof je rente krijgt over je saldo. Ik kan me nog verder rijk rekenen, want de levensverwachting neemt nog toe. Dus dat kun je ook toevoegen aan je saldo. Ik begin er aardigheid in te krijgen. Hoewel voor mij persoonlijk goed nieuws, is het toch schrijnend dat hoogopgeleiden gemiddeld vijf jaar langer leven. Mensen met een psychische aandoening echter juist weer veel minder lang. Ik weet niet of dat voor de dwangstoornis ook geldt.

Ik schreef al eerder over dit onderwerp in de blog Memento mori. Acht jaar geleden. Heb ik nét wat meer vertrouwen gekregen, besef ik weer dat de tijd vliegt. Altijd wel wat te zeuren…

Maar goed. Sinds 1950 is de gemiddelde levensverwachting met tien jaar gestegen! Dat brengt me bij een probleem. De grijze plaag. Ik mag dat zo noemen, omdat ik er zelf onderdeel van ben. Het percentage 65-plussers neemt sterk toe. Laten we maar hopen dat artifciële intelligentie de andere banen overneemt, zodat er meer mensen beschikbaar zijn voor de zorg. Maar mijn grootste zorg is het milieu. Daarover maak ik me inmiddels meer zorgen dan over mijn levensverwachting. Ik vind het beangstigend hoe snel het gaat.

Ik had daarom het volgende bedacht. Als verjaardagscadeautje. Sluit je aan, onderteken in elk geval het manifest van Patrick Deckers met zijn Caring Doctors.