Blogs & columns
Blog

Het Zwitserleven-gevoel bestaat niet

2 reacties

‘Waarom stop je niet met werken? Hoef je niet meer om half 7 uit je bed, kun je helemaal doen wat je wil. Ga lekker wandelen, eropuit, reisjes maken met je vrouw. Ga genieten!’

De justitieel-verpleegkundige kijkt me doordringend aan. Ze vindt me er een beetje moe uitzien vandaag. Ik ken haar als een betrokken collega die precies zegt waar het op staat.

Als ik mensen tegenkom uit wat ooit mijn praktijk was, hoor ik vaak hetzelfde. Als ze horen dat ik tegenwoordig vooral in gevangenissen werk, begrijpen ze al helemaal niet meer dat ik na mijn pensioen nog doorwerk.

Veel mensen denken kennelijk dat met pensioen gaan gelijkstaat aan genieten. Dat het Zwitserleven-gevoel echt bestaat. Dat denk ik zelf ook wel eens. Weidse uitzichten, een Volkswagen Camper bij een meer. Maar klopt dat wel?

Pensioen krijgen heeft natuurlijk grote voordelen en geeft veel mogelijkheden. Je krijgt meer tijd, ruimte en de druk van het geld moeten verdienen, is er grotendeels vanaf. Maar dat wil nog niet zeggen dat het synoniem staat voor genieten. Alsof genieten te koop is. Niet het wát maar het hóe bepaalt of je ergens van geniet. Voor mij gaat dat hoe over present zijn, mindful zijn bij wat ik doe. Dat bepaalt in de eerste plaats of ik ergens van geniet.

Dit genieten kan voorlopig nog volop binnen het werk dat ik doe. Nou ja, niet van alles natuurlijk. Uitgescholden worden door een gedetineerde is bijvoorbeeld niet leuk. Maar wat ik buiten mijn werk om doe, is ook niet altijd leuk.

Ik geniet van de broedende zwaan die ik tegenkom als ik naar de PI Nieuwegein fiets. Van de parel-consulten waar ik er elke dag wel één of twee van heb. Consulten waarin ik even echt in contact ben, er wat wezenlijks gebeurt in de interactie met de patiënt. Ik geniet van geslaagde uitwisselmomenten met collega’s waarbij er iets te leren of te lachen valt. En ja, ook van de ruimte die ik tegenwoordig heb omdat ik niet meer elke dag werk.

De kleine dingen in het leven van de dokter… Zolang die er zijn, ik gezond ben en er zich niets anders aandient, blijf ik werken. 

Meer van Bram Tjaden

  • Bram Tjaden

    Bram Tjaden is huisarts en mindfulnesstrainer.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Siep de Groot

    Huisarts,niet praktiserend, Eelderwolde

    Ben ik het helemaal mee eens. Maar als je een hobby, bijvoorbeeld muziek maken met elkaar is er veel te beleven. Je hebt nog meer tijd om te musiceren en nog meer te genieten van muziek dan je al deed in je werk.Slachtofferhulp bij het" Zwitsers leve...n" is ook leuk als emeritus.
    Nee, die camper bij ondergaande zon verveelt erg gauw. Vaak zit je ook te veel op elkaars lip en heb je geen nieuwe contacten als je ouder wordt

    Siep de Groot, huisarts niet praktiserend en semiberoeps violist.

  • Siepdegroot@planet.nl

    Huisarts,niet praktiserend, Eelderwolde

    Ben ik het helemaal mee eens. Maar als je een hobby, bijvoorbeeld muziek maken met elkaar is er veel te beleven. Je hebt nog meer tijd om te musiceren en nog meer te genieten van muziek dan je al deed in je werk.Slachtofferhulp bij het" Zwitsers leve...n" is ook leuk als emeritus.
    Nee, die camper bij ondergaande zon verveelt erg gauw. Vaak zit je ook te veel op elkaars lip en heb je geen nieuwe contacten als je ouder wordt

    Siep de Groot, huisarts niet praktiserend en semiberoeps violist.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.