Bij verdenking van fraude wordt de privacy van patiënten geregeld geschonden. Terwijl het meestal om administratieve slordigheden gaat en niet om strafbaar gedrag, zegt advocaat Bert van Mieghem.
Meerdere partijen in de zorg leggen de nadruk op het belang van generalisten. Maar welbeschouwd bestaan die niet. Het antwoord moet komen van de netwerkgeneeskunde.
De werkdruk voor huisartsen neemt onrustbarend toe. Ondersteunend personeel is lastig vinden. Huisarts Niels Rossen ziet een uitweg: laat basisartsen de huisarts bijstaan.
In het Verenigd Koninkrijk overstijgt het tabaksprobleem de partijpolitiek. Slechts dan kun je maatregelen nemen die ertoe doen. Het contrast met de maatregelen in het Nederlandse Preventieakkoord is dan ook groot.
Wat heb ik veel geleerd over mijn vak de afgelopen tijd! De klinisch geriater is een medisch specialist die de gehele behandeling moet overnemen van iedere oudere patiënt in het ziekenhuis, we nemen alleen beslissingen om minder of niet te behandelen met het oog op kostenbesparing en eigenlijk zijn we een overbodig specialisme, omdat andere artsen zelf alles al weten van (kwetsbare) ouderen.
Door een sterke internationale lobby van de Chinese overheid krijgen ‘geneesmiddelen’ als kruiden en acupunctuur een formele status. Een riskante zaak, waar Nederland zich van moet distantiëren, vinden antikwakzalvers Cees Renckens en Thomas Dorlo.
Hoewel iedereen het eens is over nut en noodzaak van de arts internationale gezondheidszorg en tropengeneeskunde ontbreekt structurele financiering om ze op te leiden. Dat is een beschaafd land onwaardig.
Na lang en intensief actie voeren krijgen coassistenten nu een stagevergoeding. Gejuich alom. Maar er zijn grote vraagtekens te plaatsen bij de noodzaak hiervan: anderen hebben dat geld harder nodig.
Het gebruik van opiaten heeft in Nederland een enorme vlucht genomen. Tijd om ons te beraden op maatregelen, zeggen vier wetenschappers, zodat we niet te maken krijgen met grote aantallen dodelijke slachtoffers zoals in Amerika.
Psychiaters worden dagelijks geconfronteerd met patiënten met een doodswens. Sommige patiënten ervaren hun lijden als uitzichtloos en zien maar één uitweg: een einde aan dit leven. Soms doen zij een concreet euthanasieverzoek en kan de arts oordelen dat er reden is om aan dat verzoek tegemoet te komen. Toch schrikken wij van de titel van het congres dat de NVVE op 11 oktober houdt onder de titel ‘Euthanasie als behandeloptie bij psychiatrisch lijden?’
Wat zijn de uiteindelijke diagnoses die patiënten met een verwijzing van de huisarts naar de tweede lijn krijgen? Neuroloog Jan Bonte turfde dit voor drie eenvoudig te duiden aandoeningen. Zijn conclusie: het gaat de verkeerde kant op met de huisartsgeneeskunde.
Huisartsenorganisaties en hoogleraren roepen op tot verkleining van de huisartsenpraktijk. Maar paradoxaal genoeg zal dit de problemen van huisartsen juist vergroten. Ik pleit juist voor praktijkvergroting door praktijkverandering.
Levensovertuiging is een belangrijke component van zingeving voor de mens, maar wel een zeer persoonlijke. Het vermoeden van een dergelijke basis aan een algemeen concept, voelt dan ook uiterst ongemakkelijk. Een ander aspect aan dit gezondheidsmodel dat aanleiding is tot grote zorg, is de gerede kans dat het model de opening gaat bieden voor introductie van ‘alternatieve behandelwijzen’ in de Nederlandse gezondheidszorg.
De moderne managementprincipes vinden hun oorsprong in de ideeën die Frederick Winslow Taylor in 1911 lanceerde. Deze hebben het arbeidsproces in de productiesector heel efficiënt gemaakt, maar kennen ook grote nadelen, en pakken in de zorgsector rampzalig uit.
Als we willen leren van foute of gemiste diagnoses moeten we ons terdege realiseren dat kennis achteraf het perspectief op het gebeurde enorm vertekent, waarschuwt klinisch patholoog en jurist Raimond Giard.
De assessmentprocedure voor toelating tot de Nederlandse arbeidsmarkt werkt behoorlijk vertragend, zo blijkt uit een enquête onder buitenlandse artsen. De wachttijden kunnen oplopen tot vijf jaar.
Nu de kersverse bewindslieden van VWS zijn gestart in hun nieuwe ambt, praat huisarts Marloes Tack ze even bij over het effect van het huidige beleid op de alledaagse werkelijkheid in de huisartsenpraktijk. Waarin het aanvragen van basale hulpmiddelen een tijdrovende administratieve strijd is geworden.
Er wordt in Nederland schrikbarend veel oxycodon voorgeschreven. Tijd om krachtig aan de noodrem te trekken, vindt huisarts Jos van Bemmel.
Veel patiënten slapen uitgesproken slecht in ziekenhuizen. Dat is jammer, want de helende werking van slaap is onomstreden. Volgens Olaf Verschuren en collega’s valt er met een aantal praktische interventies veel gezondheidswinst te boeken.
Ooit was ICT bedoeld om het werk te vereenvoudigen. Maar door de complexe privacy-wetgeving kost automatisering inmiddels meer tijd dan dat het oplevert. De Wet cliëntenrechten bij elektronische verwerking van gegevens, die in mei 2018 van kracht wordt, is de druppel.
Veel huisartsen voelen zich overbelast en willen daarom de ANW-zorg afstoten en onderbrengen in een grotere organisatie. Maar dat is geen oplossing, vindt huisarts Hans van Gestel. Beschikbaarheid voor de patiënt is de kern van ons vak.
Door allerlei ontwikkelingen is de psychiatrie op een dood spoor beland. Een andere aanpak met kleinschalige ambulante teams, dicht bij de leefwereld van de patiënt en nauw verbonden aan de huisartsenpraktijk, moet soelaas bieden.
Van alle syncope is de vasovagale syncope, het ‘gewone’ flauwvallen, de blinde vlek. Elk specialisme dat ermee te maken heeft, geeft er een eigen invulling aan. Van optimale zorg is zo geen sprake.
Vechthonden zijn gefokt om zonder provocatie aan te vallen en te doden. Dit doen ze niet omdat ze mishandeld zijn of verkeerd opgevoed. Aanvallen en doden zit in hun DNA, net zoals een bordercollie schapen drijft en een husky de slee trekt. Een pleidooi voor een verbod.
Mol en Evers bekritiseren een RVS-rapport dat stelt dat de randomized controlled trial ontoereikend is om de geneeskunde verder te helpen. Hoogleraar Bart Fauser valt de RVS bij en vindt dat er een ontwikkeling nodig is van bewijs voor de groep naar bewijs voor het individu.
