Gevoelloos been na val in sloot

Een 61-jarige man presenteert zich op de SEH. Hij kan niet meer op zijn linkerbeen staan en heeft een verminderd gevoel vanaf zijn bovenbeen naar distaal. Het linkerbeen is in de loop van enkele dagen opgezwollen. Tevens heeft hij sinds enkele maanden pijn met een vreemd gevoel in het linkerbovenbeen, mogelijk ontstaan na een val in een sloot.

Lichamelijk onderzoek toont een bleke man met stabiele vitale parameters. Zijn abdomen is bol. Het linkerbeen toont erythemateuze zwelling met een ligging in exorotatie en aan het linkeronderbeen wordt pitting oedeem gezien. Sensibiliteit is distaal van de linkerlies afwezig, maar aan tenen en voetzool blijkt deze intact.

Bij laboratoriumonderzoek worden de volgende uitslagen gevonden: Hb 5,4 mmol/l (8,5-11,0), leukocyten 11,9 x 109/l (4-11), Na 129 mmol/l (135-145), MDRD 39, creatinine 157 mmol/l (60-110), ureum 19,9 mmol/l (3,0-7,0), LD 317 U/l (150-300), CRP 261 mg/l (0-10). Echografie van het linkerbeen toont geen aanwijzingen voor een diepe veneuze trombose.

De CT-thorax/abdomen toont abdominaal links in het bekken een enorme afwijking suspect voor een pseudoaneurysma van de arteria iliaca communis sinistra (zie foto 1). Tevens wordt een hematoom buiten het pseudoaneurysma waargenomen, met druk op de m. psoas, met uitbreiding tot het niveau van de linkernier craniaal en de linkerlies caudaal (zie foto 2). De proximale a. iliaca communis sinistra is niet te vervolgen. Door de enorme omvang van het pseudoaneurysma en het hematoom is een flinke massawerking ontstaan waarbij de aorta naar rechts lateraal wordt gedevieerd. Een stuwing van de linkernier wordt waargenomen met dilatatie van het nierbekken.

Boterosie aan de voorzijde van L5 en S1 maakt het langer bestaan van het pseudoaneurysma waarschijnlijk.

Bij operatieve correctie middels mediane laparotomie wordt een zeer groot aneurysma van de a. iliaca communis sinistra gevonden, met een diameter van rond de 20 cm. Het aneurysma wordt verwijderd, waarna een 10 mm Dacron-prothese van de aorta abdominalis naar de a. femoralis communis sinistra wordt ingehecht.

Het postoperatieve beloop kent geen complicaties. Een jaar na dato is de patiënt geleidelijk aan herstellende van een neuropraxie van de nervus femoralis, maar mogelijk ook plexus lumbosacralis. De mogelijke oorzaak is een stomp trauma, namelijk de val in een sloot.

Waar bij ware aneurysmata arteriosclerose hoofdoorzaak is, speelt bij pseudoaneurysmata wandbeschadiging door trauma (penetrerend of stomp), ontsteking, infectie of een iatrogene oorzaak de hoofdrol. Ten gevolge van de normale arteriële bloeddruk lekt bloed vanuit het lumen via de wandbeschadiging de omringende weke delen in, waar zich de holte van het pseudoaneurysma vormt.1

Eef Hendriks, coassistent,
Jeroen Dings, tandarts en arts in opleiding tot kaakchirurg,
dr. Walter Brokelman, gastro-intestinaal chirurg,
Rombout Kruse, vaatchirurg,

Jeroen Bosch Ziekenhuis, ’s-Hertogenbosch
Correspondentieadres: hendriks.eef@gmail.com; c.c.: redactie@medischcontact.nl

beeld: auteur

Voetnoot

1. Keeling AN, McGrath FP, Lee MJ. Interventional radiology in the diagnosis, management, and follow-up of pseudoaneurysms. Cardiovasc Intervent Radiol 2009; 32 (1): 2-18.