Afwijking van de hoofdhuid met crustae en pus
Plaats een reactie
Een 87-jarige vrouw presenteert zich op de artsenronde in het verpleeghuis met een huidafwijking op haar hoofd. Zij heeft een voorgeschiedenis met onder andere chronische nierschade, een cholecystectomie en een doorgemaakt basaalcelcarcinoom op de behaarde hoofdhuid.
In het verleden is haar hoofdhuid veelvuldig blootgesteld aan zonlicht. Haar medisch beleid richt zich op het nastreven van zoveel mogelijk comfort; aanvullende onderzoeken en verwijzing naar het ziekenhuis ziet zij niet zitten.
De huidafwijking (foto 1) is ruim een week eerder ontstaan zonder dat er voorafgaand duidelijk een uitlokkende factor is geweest zoals beschadiging van de huid of een infectie, en is snel groter geworden. Er zijn meerdere confluerende crustae aanwezig met groengeel pus eronder. Dit pus is makkelijk te luxeren en ook de crustae zijn zonder pijnklachten makkelijk weg te wrijven. Na reinigen blijven twee erosieve, rode laesies over (foto 2). Vervolgens wordt gestart met eenmaal daags clobetasolzalf (Dermovate). Na veertien dagen behandelen is de huidafwijking grotendeels verdwenen (foto 3).
Ondanks het ontbreken van histopathologische diagnostiek passen het klinische beeld en beloop na het begin van de therapie het meest bij het relatief zeldzame fenomeen erosieve pustuleuze dermatose van de hoofdhuid. De exacte pathogenese van deze aandoening is niet bekend. Het klinische beeld uit zich met pijnloze, erosieve laesies met crustae waarbij pusvorming voorkomt. De aandoening komt met name bij ouderen voor en vaak is er sprake van huid die veel aan zonlicht blootgesteld is en actinische schade heeft. Er is sprake van een steriele ontsteking, al komt secundaire infectie ook voor. Behandeling kan bestaan uit topicale corticosteroïden in combinatie met wondzorg. Na genezing is er vaak sprake van littekenvorming en alopecia ter plaatse, recidief kan optreden en intermitterende behandeling kan noodzakelijk zijn.
Differentiaaldiagnostisch moet met name altijd aan een plaveiselcelcarcinoom worden gedacht en idealiter vindt er dus ook weefselonderzoek plaats. Andere differentiaaldiagnoses zijn actinische keratose en parapemfigus.
Heeft u ook een interessante casus voor deze rubriek? Stuur uw tekst (max. 300 woorden) en beeld naar kopij@medischcontact.nl. Als uw casus wordt gepubliceerd, ontvangt u van ons het boek Coronaperikelen. Dokteren in tijden van covid-19.
auteurs
Ikra Razzaq, anios ouderengeneeskunde, Laurens De Elf Ranken, Barendrecht
Jesper Stuurman, aios ouderengeneeskunde, Laurens De Elf Ranken, Barendrecht
contact
j.stuurman@laurens.nl
cc: redactie@medischcontact.nl
Lees ook:- Er zijn nog geen reacties
