Slapeloosheid cognitief behandelen
Plaats een reactiePatiënten die lijden aan slapeloosheid hebben meer baat bij cognitieve gedragstherapie dan bij slaapmedicatie, zo blijkt uit een vergelijkende studie die vorige week in JAMA verscheen.
Uit een eerdere RCT bleek dat cognitieve gedragstherapie en het benzodiazepine temazepam (Normison) elkaar op de kortere termijn qua effectiviteit weinig ontlopen, maar dat gedragstherapie op de langere duur beter werkt.
De studie in JAMA is de eerste RCT waarin het effect van cognitieve gedragstherapie wordt vergeleken met de werkzaamheid van één van de nieuwere medicijnen die niet tot de groep van benzodiazepinen behoren: zopiclon (Imovane). Børge Sivertsen c.s. van de universiteit van Bergen, Noorwegen, deden hun onderzoek tussen januari 2004 en december 2005; 46 volwassenen (22 vrouwen) met een gemiddelde leeftijd van bijna 61 jaar namen daaraan deel. Allen kampten met chronische primaire insomnie.
Achttien deelnemers kregen cognitieve therapie (inclusief informatie over onder andere slaaphygiëne en ontspanningstechnieken), 16 deelnemers kregen elke nacht 7,5 mg zopiclon, de rest een placebo. De behandeling nam 6 weken in beslag, de follow-up duurde 6 maanden. Om het effect van de behandelingen te bepalen, maakten Sivertsen c.s. gebruik van polysomnografische data en slaapdagboeken.
Het bleek dat de zopiclongroep niet significant verschilde van de placebogroep.
De patiënten die cognitieve gedragstherapie ondergingen, sliepen weliswaar niet langer, maar wel beter dan beide andere groepen, hetgeen aantoonbaar was door de hogere mate waarin ze fasen van diepe slaap (slow wave sleep) hadden.
Volgens de onderzoekers hebben hun bevindingen belangrijke gevolgen voor de klinische praktijk. Hypnotica zijn volgens hen alleen geïndiceerd bij acute slapeloosheid. Chronische primaire insomnie bij ouderen verdient, vinden Sivertsen c.s., altijd een behandeling met cognitieve gedragstherapie. << HM
JAMA 2006; 295: 2851-8
- Er zijn nog geen reacties
