Naltrexon effectief bij opioïdeverslaving

Naltrexon met vertraagde afgifte is effectief om een terugval bij een opioïdeverslaving te voorkomen. Dit blijkt uit een RCT gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.

Onderzoekers Joshua Lee e.a. volgden 308 oud-gevangenen, met in de voorgeschiedenis een opioïdeverslaving,  gedurende zes maanden. Van hen werden er 153 behandeld met een maandelijkse injectie naltrexon met vertraagde afgifte. De controlegroep, bestaande uit 155 personen, kreeg begeleiding en volgde de gebruikelijke behandelprogramma’s. Als een deelnemer minstens 10 van de 28 dagen opioïden gebruikte, was er sprake van een terugval. Dit rapporteerde diegene of zelf of het werd geconstateerd bij de tweewekelijkse urinecontrole.

Van de deelnemers die werden behandeld met naltrexon kreeg 43 procent een terugval, uit de controlegroep was dit 64 procent. Zodra de behandeling na zes maanden werd gestaakt, werd het verschil daarmee ook opgeheven. Bij degenen die medicamenteus werden behandeld duurde het gemiddeld 10,5 weken tot een terugval. Bij de controlegroep was dit beduidend minder: 5 weken.

Naltrexon met vertraagde afgifte blijkt hiermee effectiever dan de huidige behandeling, concluderen de onderzoekers. Momenteel is er nog een trial gaande om naltrexon te vergelijken met andere medicamenteuze behandelingen.

Volgens het Farmacotherapeutisch Kompas dient men terughoudend te zijn met het voorschrijven van naltrexon. Opioïdeverslaving vormt wel degelijk een indicatie voor het middel, maar er is geen bestaand advies omtrent de plaats in de medicamenteuze behandeling.

May de Wild

Referentie:
The New England Journal of Medicine. DOI: 10.1056/NEJMoa1505409