Ongewild sleutelfiguur
4 reactiesHet was middernacht en de ambulance bracht een jonge vrouw met een insult na cocaïne. Maar uit de ambulance kwamen naast de postictale vrouw, ook twee kleine meisjes! De ambulancebroeders hadden een enorme chaos in het huis aangetroffen met de kinderen slapend op een kaal matras. Ze hadden ze maar meegenomen.
De verpleging keek mij aan: ‘Die kunnen hier niet blijven! Wat gaan we doen?’ Ik was eerstejaars-aios SEH en had geen idee.
Maar ik bleef de hele nacht, ongewild, een sleutelfiguur. Ambulance, politie, AMK, iedereen belde mij. Er werd een procedure gestart voor een ondertoezichtstelling (OTS). En ik zat al die tijd, op een drukke nachtelijke SEH, met twee kleine rondrennende meisjes. Het AMK kwam niet ‘want ze konden niets zonder OTS’. Steeds kwam een geïrriteerde verpleegkundige vragen wat er nou met die meisjes ging gebeuren.
Dit moest ik niet alleen doen, maar wie moest ik bellen? Ik probeerde de kindergeneeskunde, maar die had niet veel toe te voegen. Eindelijk was daar dan de OTS. Of ik dat moeder even wilde mededelen. Ik protesteerde, moest het AMK dat niet zelf doen? Nee hoor, u bent de meldend arts. Met lood in mijn schoenen ging ik naar moeder, die het nieuws overigens lauwtjes opnam. De meisjes konden op de kinderafdeling wachten tot ze werden opgehaald. ‘Kun je ze even brengen? Er kan hier niemand weg’ Ik keek om me heen, maar iedereen stond vast. Dus nam ik aan iedere hand een meisje en liet ze hun moeder gedag zeggen. ‘Mama kan even niet voor jullie zorgen.’ Toen ik terugkwam prikten de tranen achter mijn ogen. De verpleging wachtte me op: ‘Er zitten vier mensen in de wachtkamer, ga je die nu eindelijk zien?’
Nienke Sonneveld, SEH-arts
Alle lezersverhalen Het individu
R Samson
Anesthesioloog, Rotterdam Nederland
Ik heb ook ooit eens met een peuter de nacht doorgebracht... Een zelfde soort situatie...
AMK kwam niet, te veel crises die nacht. Hij heeft uiteindelijk op de piket geslapen en 'a morgens samen bij "Vermaat"
ontbeten. Hij wilde niet bij me weg toen ...hij eindelijk opgevangen kon worden. Ik was het meest stabiele dat hij kende op dat moment... Na zijn vertrek en voor de overdracht heb ik verschrikkelijk zitten huilen. Wat een leed. Je mag echt trots op jezelf zijn Nienke!!
P.J.C. van Kalmthout
specialist ouderengeneeskunde, NIJMEGEN Nederland
Goed gedaan.
Het "goed doen" is een van de ethische basisprincipes. Er staat niet: "medisch goed doen", maar gewoon "goed doen". Als we dit basisprincipe volgen gaat de wereld er ongetwijfeld beter uitzien. Ga zo door, ik doe met je mee.
Piet van Ka...lmthout, specialist ouderengeneeskunde, docent vervolgopleiding SO, Nijmegen.
F.J.E.M. van Passel
oud-anesthesioloog, Zevenaar Nederland
Gelukkig zijn er nog artsen "uit het juiste hout gesneden". Ik ondersteun de mening van collega Bruins van harte.
H.B. Bruins
eens Huisarts, BODEGRAVEN Nederland
Beste Nienke, ik ben trots op je omdat je je verantwoordelijk voelde voor die kleine meisjes terwijl de rest van de "hulpverleners" op de EHBO strikt binnen hun eigen kader bleven werken uit angst iets te doen dat niet tot hun competentie behoort. He...t wegkijken en mijden van verantwoordelijkheid is de pest van deze tijd. Harke Bruins, eens 35 jaar lang huisarts.