Dokter Putker of Anouk?
3 reactiesIk ben jaren geleden in een vervelende situatie terechtgekomen. Een hele vervelende. Een patiënt had me helemaal doorgelicht. Mijn privéleven werd ontrafeld voor zijn persoonlijk gewin: mijn woonadres, het adres van mijn ouderlijk huis, de naam en werkgever van mijn partner, mijn oude hockeyclub, mijn privé-e-mailadres, et cetera. Het was angstaanjagend maar is uiteindelijk met een sisser afgelopen.
Nadien was ik huiverig en bang. Mijn onlinegegevens zijn beter afgeschermd en ik besloot mijn voornaam niet meer te gebruiken in de patiëntenzorg. Het voelde veiliger en professioneel gedistantieerd. Tevens voelde ik me als jonge dokter wat meer serieus genomen. Naarmate ik ouder en meer ervaren werd ging het toch aan me knagen. Ik, die zo van persoonlijke zorg houd, wilde juist graag dicht bij de patiënt staan.
Ik hou niet zo van al die opsmuk
Ik merkte op andere vlakken ook dat mijn stijl veranderde. De gelakte bruine enkellaarsjes en de haren in een knot – want zo heurt het – maakten gaandeweg plaats voor sneakers en een blonde paardenstaart. Ik merkte dat als ik meer mezelf was, ik in alles beter uit de verf kwam. Inmiddels weet ik: de meeste patiënten maakt het niets uit zolang je maar goede zorg levert. Patiënten die het wel uitmaakt, zijn wellicht ook beter af bij een collega. Ik hou niet zo van al die opsmuk.
Dus zo werd ik in de spreekkamer weer mezelf. Met voor- en achternaam. En veel patiënten tutoyeren mij en ik hen. Maar mijn getrouwde achternaam is voor mijn privéleven en mijn gezin. Geen staatsgeheim, wel privé.
En collega, wat doe jij?
Meer van Anouk Putker:
K.P. Tuts
psychiater, Enschede
Beste Anouk,
Jouw column is volledig herkenbaar voor mij; ik heb hetzelfde proces doorlopen.
Je eindigt ermee dat je getrouwde achternaam voor je privéleven en gezin is.
Helaas is dat maar zeer beperkt zo: in het openbare BIG-register is voor iede...reen jouw volledige naam (dus ook jouw getrouwde achternaam) zichtbaar. Daar heb ik eerder al bezwaar tegen gemaakt, want zo blijft verborgen blijven voor patiënten die kwaad in de zin hebben helaas onmogelijk.
Met vriendelijke groet,
Karin Tuts
M.J.Spaan, kinderarts n.p., Hengelo
Beste Anouk,
tijdens mijn werkende periode als kinderarts heb ik gemerkt dat het alleen noemen van mijn achternaam goed werkt om enige afstand tussen mij en mijn patiënt te handhaven. Nooit heb ik gemerkt dat men dat een probleem vond. Op de werkvl...oer werd ik gewoon met mijn voornaam aangesproken, met patiënten in de buurt was het met mijn achternaam.
Wel heb ik me nooit met de social media ( Facebook etc) ingelaten omdat daar toch een groot gedeelte van je privé-leven terug te vinden was.
Kortom, het afschermen van mijn leven buiten het ziekenhuis heb ik zo goed kunnen waarborgen. En.. ik heb niet het idee dat mijn patiënten dat in hun contact met mij als een gemis hebben ervaren.
Het belangrijkste is dat je authentiek bent in alles, inbegrepen kleding en haardracht.
M. Plugge
Kinder- en jeugdpsychiater, Apeldoorn
Dag collega Anouk, je snijdt wat mij betreft een goed punt aan. Ik ga ook door het professionele leven met alleen mijn meisjesnaam en privé met alleen mijn getrouwde naam. Dat geeft de vrijheid om verder volledig mijzelf te zijn en patiënten mogen mi...j dan ook bij de voornaam noemen, als ze dat willen.
Alles is uiteindelijk te vinden natuurlijk, maar ik heb ook gemerkt dat openheid, authenticiteit en een goede werkrelatie veel achterdocht en grensoverschrijding voorkómen.