Redelijk bekwaam - Marco Blanker
8 reacties‘Mijn cliënt meent dat door dokter Blanker is gehandeld beneden de professionele standaard die van een redelijk bekwaam en een redelijk handelend arts mag worden verwacht.’ De slotzin van de openingsalinea van een aansprakelijkheidsstelling.
Een dag na het verschijnen van mijn eerste blog over de impact van externe druk op het medisch handelen lag mijn eigen handelen onder een vergrootglas. Mijn handelen van enkele jaren terug, waarover ik hier vanwege mijn beroepsgeheim verder niets vermeld. Waar ik geen geheim van hoef te maken, is de impact van deze brief. Ik vond – en vind – het harde woorden over mijn functioneren.
Ik probeer bij al mijn patiënten zorgvuldig te werken. Te horen wat hen beweegt. Waar zij zorgen over hebben. Om hen gerust te kunnen stellen. Maar ook alert te zijn op signalen van aandoeningen waarvoor verdere diagnostiek en behandeling nodig zijn. In de huisartsenpraktijk geldt dat slechts bij een klein deel van de gepresenteerde klachten.
Ik weet dat ik als huisarts diagnoses mis, of later dan gewenst stel. Het zal een open deur zijn, maar het lastige daarvan is dat ik nooit van tevoren weet bij wie dat gebeurt. Als dit voorkomt, dan is dat voor patiënten vervelend. Soms zelfs heel vervelend. Ik snap dat zij daar dan ontevreden over zijn, of zelfs boos. Een gesprek hierover vind ik dan belangrijk. Daar had ik het recente KNMG-advies niet voor nodig. Of ik werkelijk iets fout heb gedaan, is daarbij van ondergeschikt belang. Het gevoel en de gedachten van de patiënt staan centraal. Ik kan daarbij een toelichting geven waarom ik een bepaald beleid heb gevolgd en hoe ik dat in het vervolg zou doen.
Meestal kan ik na zo’n gesprek verder met de patiënt. Soms niet. Als patiënten ontevreden blijven, houd ik rekening met een klacht, maar deze komt – gelukkig – zelden. Als patiënten mij de ruimte gunnen om hun huisarts te blijven, kunnen zij later toch nog toch hun beklag doen bij de klachtencommissie, het medisch tuchtcollege of via een aansprakelijkheidsprocedure. Met alle drie heb ik inmiddels kennisgemaakt.
Klachten en procedures gaan samen met soms harde woorden, zoals in de brief van de letselschadeadvocaat. Het hoort blijkbaar bij de procedure. Ik maak ze gelukkig te weinig mee om eraan te wennen. Waarschijnlijk zal het nooit wennen. Het is een ander speelveld dan de spreekkamer. Er wordt een andere taal gesproken. Een verzachtende gedachte voor mijzelf is dat de advocaat hiermee waarschijnlijk handelt volgens de professionele standaard die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend advocaat mag worden verwacht.
Marco Blanker
PDF van deze blog
Marco Blanker
huisarts, Zwolle
Dank voor de toelichting. Hier kan ik het zeker mee eens zijn. Het oorlogspad wordt gelukkig maar weinig bewandeld door patiënten. Maar elke keer dat dit wel gebeurt is dat belastend voor alle betrokkenen. Begeleiding daarbij zal voor allen behulpzaa...m kunnen zijn, lijkt me.
Marco Blanker
huisarts, Zwolle
Voor de oproep van de heer Van der Pol - om gesprekken met (boze) patiënten of familie nooit alleen te voeren - heb ik geen onderbouwing. Het zou voor mij en voor patiënten de zaak alleen maar zwaarder aanzetten.
Ik neem in die gesprekken mee wie ik... ben en wat ik wel of niet gedaan heb en mijn luisterende oren. Vrijwel altijd verlopen die gesprekken goed, maar soms niet. Een goed gesprek voorkomt overigens ook geen procedures. Soms komen patiënten later tot conclusie dat zij toch stappen willen ondernemen "tegen" de dokter.
Ook voor dit soort gesprekken voel ik mij ondanks de slotzin van Van der Pol redelijk bekwaam.
W. van der Pol
ziekenhuisapotheker en counselor, Delft
Mijn opmerking is een aanbeveling, een optie, geen waarschuwing of begin van een richtlijn. Primair staat het invoelende vermogen van de behandelaar. Dat betreft dan vooral het invoelen of de patient boos, geschokt of op oorlogspad is. In die gevalle...n is aanwezigheid van een derde erg nuttig. Sorry dat ik generaliseerde.
R.J.M.G. Hameleers
Specialist ouderengeneeskunde en stu, MOLENHOEK LB Nederland
Juristen werken geregeld met rijtjes, net als artsen. Voor artsen leidt de trias "dementie, loopstoornissen en incontinentie" tot de diagnose normal pressure hydrocephalus. Voor juristen is de formulering "niet handelen volgens de professionele stand...aard die van een redelijk bekwaam en een redelijk handelend arts mag worden verwacht" een standaardformule waarmee pseudo-objectief wordt uitgedrukt dat de patiënt vindt dat de dokter iets niet goed heeft gedaan. Ondanks de ambtelijke taal is het uit de mond van een advocaat niet meer dan een mooi verpakte mening.
W. van der Pol
ziekenhuisapotheker en counselor, Delft
Ik hoor vaker dat artsen overstuur zijn van een klacht, een tuchtzaak, van het typisch juridisch taalgebruik en van de aansprakelijkheidstelling. Ik zou zeggen, ieder zijn stijl, het hoort er allemaal bij. Fouten en klachten horen bij het medisch bed...rijf. "Wen er maar aan". Opmerkelijk is dat artsen in tuchtzaken zich laten bijstaan door een (dure) jurist. Wat is mij gebleken? Die jurist voegt niets toe aan de uitkomst. Alles wat er in een zaak gezegd en gevraagd wordt kan de arts best zelf gemakkelijk beantwoorden.
Anders ligt het met de gesprekken met (boze) patienten of familieleden. Voer a.u.b. die gesprekken nooit alleen. Haal er een derde bi: een onafhankelijk persoon met medische, farmaceutische, psychomedische en juridische ervaring. Dan lopen de gesprekken heel anders (het maken van geluidsopnamen is weer wat anders). Als counselor, die dit vaker meemaakt, zeg ik altijd, het probleem ligt niet aan de fout, maar wat er direct daarna gebeurt. Aan deze laatste bekwaamheid ontbreekt het een beetje.
S.J.A. Verbeek
Bedrijfsarts, COULLONS Frankrijk
Artsen en juristen hebben een verschillende denktrant en spreken verschillende talen. Scherp gesteld:
Een advocaat mag het volledig voor een cliënt opnemen en mag daarmee anderen volledig en ongestraft afbranden.
Een arts mag het volledig voor een pa...tiënt opnemen maar hoort daarbij rekening te houden met anderen en moet zich inhouden.
Als het eenmaal tot Tuchtraad of Rechtbank komt, zijn artsen bijna altijd verliezers. Je wordt er zelden beter maar bijna altijd banger van.
o.a. werkzaam in P.I.
huisarts
Heel herkenbaar hoe naar de bejegening van advocaten is richting artsen (en andere mensen?). Het is mijns inziens onnodig en werkt escalerend. Als penitentiair huisarts heb ik vaak te maken met brieven van advocaten. Ik vraag me serieus af of advocat...en hierin wel een professionele standaard hebben...
Stijn van den Broek
huisarts, Rijssen
Beste Marco, prachtige overweging met een duidelijke beschrijving van de essentie van ons huisartsenvak en aandacht voor zowel de beleving van ontevreden patiënten als jouzelf: het vermogen je als huisarts te kunnen verplaatsen in de gevoelens van ee...n patiënten is tegelijk de achilleshiel van ons vak: dat kan hard aankomen en went nooit: als je een professional bent...