Wel eens - Marco Blanker
Plaats een reactieVan de zorgverleners handelt 80 procent onder druk wel eens anders dan optimaal en de meerderheid geeft aan dat die druk van buitenaf is toegenomen.
In gedachten voeg ik daar direct aan toe: En 80 procent van de automobilisten vindt het drukker op de weg dan vroeger. Nu valt dit laatste vrij makkelijk te onderbouwen. Gewoon een kwestie van auto’s tellen en de beleving van ondervraagde automobilisten wordt gestaafd – of niet.
Harde cijfers voor de beleving van de ondervraagde zorgverleners ontbreken. Toch haalt die beleving de kolommen van kwaliteitskranten en serieuze radioprogramma’s en wordt het door een belangenvereniging breed uitgemeten. De onderbuiken hebben gesproken, in reactie op een sturende vraag. De crux zit ‘m in dat ‘wel eens’. Voeg dit toe aan een vraag en je scoort per definitie hoge ogen. De uitkomst staat dan al vast.
Laat ik de proef op de som nemen: Denkt u ook ‘wel eens’ ‘wat een lange rij bij de kassa?’ Of ‘wat moet ik toch lang wachten aan de telefoon?’ Vult u ook ‘wel eens’ een enquête in over uw eigen mening?
Ik dacht het al.
De context van het VvAA-onderzoek was natuurlijk serieuzer dan deze vragen. Er zijn veel voorbeelden te geven van suboptimale zorg, die niet uit de medische as ontspruit, maar uit bijkomende zaken. Te veel antibiotica, te laat gestelde diagnoses, te veel ziekenhuisopnames, of juist te weinig. Noem maar op. Toch weiger ik mij bij de beeldvorming van vandaag aan te sluiten.
In mijn praktijk lever ook ik ‘wel eens’ suboptimale zorg. Vragende ogen, eisende uitspraken, smeekbedes voor antibiotica, ook ik kom ze tegen. En soms geef ik daaraan toe. Maar om nu te stellen dat dit schering en inslag is. Een of twee keer per maand, schat ik nu. Heb het nooit bijgehouden. Wel weet ik dat ik zo’n twintig patiënten per dag zie en over evenveel een telefonisch advies autoriseer of een recept onderteken. Met drie praktijkdagen per week kom ik dan uit op ongeveer een 0,5 procent van de contacten, waarin druk een rol speelt. Als ik hierbij maatgevend zou zijn voor mijn collega’s, dan zou die statistiek geen enkele krant halen. ’80 procent’ haalt dat wel en dat stemt mij wat verdrietig.
Mijn werkelijkheid is gelukkig beduidend positiever. De overgrote meerderheid van mijn patiënten geeft mij als dokter namelijk voldoende ruimte om samen met hen te zoeken naar optimale zorg.
Ik denk wel eens dat dit voor alle huisartsen geldt.
Marco Blanker
- Er zijn nog geen reacties
