Eerst het verhemelte rechtzetten

We beginnen maar eens met je verhemelte, zo legde de osteopaat uit. Ik had al aangegeven dat ik als arts mijn medisch oordeel in de wacht zou zetten, totdat hij alles gedaan had wat hij meende te moeten doen. Het manipuleren van het palatum durum leek me wat bizar, want wat kan je daaraan rechtzetten? Maar voor de oplossing van de chronische pijn in mijn rechterschouderblad heb ik wel wat bizars over. Acht keer werd ik behandeld; de laatste keer zette de osteopaat mijn enkels recht. Het hielp allemaal niets, behalve dan dat hij er 8 x 80 euro aan overhield.

Ik ging op mijn 16de naar de heer Ge van der Bijl, grondlegger van de manuele therapie, in Bilthoven, omdat ik toen al last van pijn in mijn schouder had. Hij deed allerlei magische dingen met me, zo ervaarde ik dat toen, en alles hielp twee of drie dagen. Daarna was de pijn weer terug. Vervolgens ben ik nog bij meer dan honderd andere alternatieve therapeuten langs geweest, maar daarover in andere blogs meer.

Recentelijk werd ik er weer eens door iemand van overtuigd om toch echt naar een van de beste osteopaten in Nederland te gaan. Ik ben er altijd voor te porren om opnieuw een van de besten onder ons een kans te geven. Deze osteopaat was bijzonder vriendelijk. Na het aanhoren van mijn klachten, pijn sinds mijn jeugd en overal geweest, had hij meteen het behandelplan klaar. Niet dat hij een diagnose had, maar hij liep het hele lijf wel even door. Zo kwamen achtereenvolgens aan de beurt het harde verhemelte, de nekwervels, de sleutelbeenderen, de thoraxwervels, de lumbale wervels, allerlei organen in de buik, een aantal spiergroepen tussen mond en kont, pelvis, knieën en enkels. Dan ben je rond en zou het goed moeten zijn.

Bij elk bezoek vroeg hij belangstellend hoe de week was gegaan. Helaas kon ik nooit goed nieuws brengen, wat me in toenemende mate beklemde. Kon ik dan niets positiefs zeggen? Nee. Na de laatste keer mijn enkels rechtgezet te hebben hadden we het evaluatiegesprek. Toen zakte mijn broek helemaal af. Ik ben een volhouder. Hij bekende dat hij vanaf de eerste visite eigenlijk niet wist wat hij met me aan moest, want ik zat zo enorm ontspannen in mijn spieren. Vrijwel alle patiënten die hij behandelde hadden stress op de spieren. Die behandelde hij dan. Bij mij was die stress niet te vinden. Nee, hèhè, ik doe al decaden qigong, yoga, sportschool en zwem. Als zelftherapie. Helpt in ieder geval met de souplesse, want mijn tenen aanraken gaat perfect en de ploeg en kikker (yogaposities) evenzeer.

Hij had dus geen diagnose, maar dacht vermoedelijk: ik doe gewoon mijn hocus pocus, en dan zal het placebo-effect de rest wel doen. Ik hoop dat hij dat echt dacht en dat hij me niet van het begin af aan geflest heeft. Ik ga nog steeds uit van de goedheid van de mens. In PubMed vond ik nog een recente analyse die uitwees dat de zogenaamde viscerale osteopathie nooit bewezen effectief was. Maar als iemand met zijn handen diep in je buik roert en je moet diep zuchten en kreunen, heeft dat wel een effect. Dat komt volgens mij door iets heel anders dan door dat wat osteopaten denken. Wat dat andere is, dat moeten we boven water zien te krijgen.

Mocht een osteopaat geloven mij wel van mijn klachten af te kunnen helpen, dan ga ik graag een nieuw traject in.