Ontheffing quarantaine na reis wel voor huisarts, niet voor bedrijfsarts

Een huisarts krijgt na een reis naar de Verenigde Staten een individuele ontheffing van de verplichte thuisquarantaine. Voor haar partner, die bedrijfsarts is, is een ontheffing niet nodig, stelt de voorzieningenrechter in Amsterdam.

De twee artsen keerden op 8 januari terug uit de Verenigde Staten waar ze twee weken verbleven. Op 31 december zijn de Verenigde Staten aangewezen als een zeerhoogrisicoland. Wie vanuit zo’n land Nederland binnenkomt, moet naar de Wet publieke gezondheid (Wpg) verplicht tien dagen in thuisquarantaine. Er staat in die wet een aantal uitzonderingsgronden, waaronder ‘personen die een medisch beroep uitoefenen als zij in de uitoefening van hun functie reizen of als zij van of naar hun werkzaamheden reizen’. De twee artsen stellen het volstrekt onlogisch te vinden dat ze wel zouden mogen werken en reizen als arts, maar dat zij verder niet naar buiten mogen om bijvoorbeeld een rondje hard te lopen of voor een bezoek aan de supermarkt.

Volgens de huisarts en bedrijfsarts zouden zij op grond hiervan een ontheffing moeten krijgen van de quarantaineplicht. De rechter stelt in de uitspraak – die werd gedaan op 12 januari – echter dat deze uitzondering niet op de twee van toepassing is. Het zou wel van toepassing zijn geweest als zij de reis vanuit de Verenigde Staten hadden gemaakt vanwege werkzaamheden als arts in Nederland. Maar het ging om vakantie en familiebezoek. De rechter stelt dat er ook geen andere algemene uitzondering op de quarantaineplicht geldt voor de twee artsen, zodat deze onverkort voor hen geldt.

De rechter gaat echter wel deels mee in het verzoek om een individuele ontheffing van de quarantaineplicht voor de artsen. De artsen stellen dat zij een medisch beroep uitoefenen, niet gemist kunnen worden, en volgens de regels van hun eigen beroepsvereniging en het RIVM wel mogen werken en patiëntcontact mogen hebben, mits ze de juiste voorzorgsmaatregelen in acht nemen. De rechter geeft de huisarts hierin gelijk en geeft haar een ontheffing, die uitsluitend geldt voor haar werkzaamheden als huisarts. Voor het overige blijft de quarantaineplicht onverkort gelden. Voor de bedrijfsarts maakt de rechter geen uitzondering. Hij heeft volgens de rechter geen cruciaal beroep in de zorg en houdt zijn meeste consulten via een videoverbinding.

Het stel probeerde ook voor drie van hun vier kinderen een ontheffing te krijgen – voor de jongste van de vier geldt al een uitzondering omdat die jonger dan 12 is. De twee artsen stellen dat er sprake is van oneigenlijke leeftijdsdiscriminatie door de drie oudere kinderen wel te verplichten tot thuisquarantaine en de jongste niet. De rechter gaat daar echter niet in mee en ziet geen reden om de kinderen een ontheffing te verlenen.