Levenseinde

In Duitsland ligt euthanasie gevoelig. Het verleden bepaalt de senti­menten. Klaas ten Holt beschrijft in zijn roman De goede dood waar men bang voor is: iedereen boven de 70 is nutteloos en kan maar beter ‘geholpen’ worden.

De rechtszaak tegen de 61-jarige Maastrichtse huisarts George W. voor de rechtbank in Roermond, die woensdag van start ging, draait om palliatieve sedatie. De huisarts heeft volgens het Openbaar Ministerie zijn 76-jarige aanstaande schoonmoeder in 2016 van het leven beroofd door haar medicijnen te geven die tot haar overlijden hebben geleid.

Bij pijnbestrijding of staken van de behandeling lukt het vaak niet om goed aan te sluiten bij moslimculturen. Het kan zelfs zorgen voor wantrouwen in de behandelrelatie.

‘Na 298 dagen in het ziekenhuis en het revalidatiecentrum ben je eindelijk thuis’, bericht een zoon op LinkedIn over zijn 71-jarige vader. Een bericht waar opluchting, liefde en dankbaarheid in doorklinkt.

In het negende seizoen Over mijn lijk ontmoet Tim Hofman zes jonge mensen die ongeneeslijk ziek zijn en alles uit de laatste fase van hun leven proberen te halen.

Het plot van haar roman Mannenmaal geeft Rinske Hillen meteen weg in de eerste pagina’s. Dat getuigt van lef. Het draait om drie personen: kinderarts Wout, zijn vrouw Eva, kunstjournalist, en kunstenaar Ben.

Een huisarts die bij de uitvoering van een euthanasie de toediening van de euthanatica overliet aan een physician assistent wordt daarvoor niet vervolgd. Ook de physician assistent zelf zal niet worden vervolgd voor het onbevoegd uitvoeren van euthanasie.

Met het standpunt Beslissingen rond het levenseinde biedt artsenfederatie KNMG artsen steun en overzicht bij het verlenen van zorg rond het levenseinde.

Tijdig praten over het levenseinde met uw patiënten is belangrijk. Er is dan nog genoeg rust en energie voor de patiënt om na te denken en om met u door te praten over wensen en verwachtingen.

Artsenfederatie KNMG publiceert deze week het standpunt Beslissingen rond het levenseinde. Artsen die euthanasie bij patiënten met vergevorderde dementie willen uitvoeren, hebben hiermee nu praktische handvatten. Tijdig praten over het levenseinde is voor hen, maar ook voor artsen die dat niet willen, de sleutel.