Ondergesneeuwde kwaliteit
2 reactiesZomaar een paar observaties van de afgelopen week.
Afgelopen week zag ik een patiënte op het spreekuur die ik een maand of twee geleden had verwezen in verband met een mammacarcinoom. Zij was daarna ‘de molen ingegaan’ en had inmiddels haar operatie en radiotherapie achter de rug. Tussentijds was ik bij haar op bezoek geweest en had haar gebeld om te horen hoe het ging. Nu kwam ze verslag doen van hoe het met haar was. Best goed. Ze was buitengewoon lovend over haar behandeling in het ziekenhuis: fijne dokters, aardige en deskundige verpleegkundigen, duidelijke afspraken, het kon niet beter. ‘Fijn ook, dat u langskwam’. Ze wilde nu met me praten over de nabehandeling met tamoxifen. De oncoloog – ‘zo’n aardige man die echt de tijd voor me nam’ – had het haar heel goed uitgelegd, de voors en tegens genoemd en haar de ruimte gelaten zelf ja of nee tegen de behandeling te zeggen. ‘Wat vindt u ervan?’ vroeg ze me. Gelukkig had de oncoloog me een goede brief geschreven waarin hij de kleine kans op effect van de behandeling noemde, zoals ook besproken met patiënte. Zij en ik waren het er snel over eens: niet doen. Opgetogen verliet ze de spreekkamer.
In het weekend had ik dienst op de huisartsenpost. Veel ongevalletjes. Wonden die gehecht moesten worden, ouders die gerustgesteld moesten worden en acute gevallen waarvoor we goed samenwerken met de ambulance. Overleg met de gynaecoloog over een patiënt die fors vloeit ondanks adequate therapie. ‘Laat haar maar snel komen; we kennen haar zie ik in het dossier.’ De patiënt was dankbaar voor de snelle hulp.
Op zondag lees ik de stukken voor het nummer dat nu voor u ligt. Ik word geraakt door het interview met Sander Romijn, chirurg in het Jeroen Bosch Ziekenhuis, die open is over een calamiteit die hij meemaakte en wat dat met hem heeft gedaan. Ook dat is kwaliteit.
Door het gemopper op wat er niet goed gaat in de zorg, dreigt alles wat goed gaat onder te sneeuwen. En dat is doodzonde.
Hans van Santen, huisarts en hoofdredacteur
M.D. Oosterhoff
psychiater, THESINGE Nederland
Er wordt wel gezegd, dat ons brein alerter is op negatieve dingen, omdat die mogelijk bedreigend kunnen zijn. Misschien is dat de reden dat klagen veel meer gebeurt dan positief zijn. Het is overigens ook niet eenvoudig een leuke blog te schrijven ov...er wat goed gaat. Kritische blogs zijn veel gemakkelijker. Dat is geen excuus, maar een constatering.
J.M. Keppel Hesselink
arts-pijnbehandelaar, BOSCH EN DUIN Nederland
...Ze zeiden toch ook in het NRC dat Nederland 'af' is.... We moeten eens leren te kijken naar wat er allemaal goed gaat in plaats van steeds zout te strooien in de wonden....maar dat zal voor het merendeel van de Nederlanders lastig worden, want we ...leven niet echt als we niet kunnen zeuren.