NVVG-voorzitter: Selectie vooraf?

‘Kankerpatiënten krijgen specialistische beoordeling en re-integratie’. Onder die titel bracht UWV vorige maand een persbericht uit. Bestudering van het bericht laat zien dat de Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties (NFK) aan UWV haar zorgen heeft geuit over claimbeoordelingen van mensen met vermoeidheid bij het hebben van kanker. Tussen partijen is afgesproken dat een regionale proef wordt opgezet, waarbij gespecialiseerde verzekeringsartsen de beoordeling doen van deze cliënten. Daarna zal revalidatie (een cursus Herstel & Balans) plaatsvinden en nemen gespecialiseerde re-integratiebureaus de verdere begeleiding ter hand.

Ook zullen verzekeringsartsen extra scholing volgen om inzicht te krijgen in de gevolgen van en klachten na behandeling van kanker. De NFK zal inhoudelijk bijdragen aan deze scholing.

Het schrijven wekt de indruk dat de organisatie een speciale benadering wil ontwikkelen voor een cliëntengroep met een specifieke eigenschap, waarbij men naast kennisontwikkeling ook zou willen ingrijpen in de oordeelsvorming van deze individuele cliënt.

Het bericht heeft binnen de beroepsgroep de nodige reacties opgeroepen, en begrijpelijk. Niet wat betreft de kennisvergaring, want daar zijn we al zeer druk mee - ondersteuning in de vorm van ervaringsdeskundigheid, ook van patiëntenverenigingen, wordt graag meegenomen. Maar wel als de onafhankelijke beoordeling in het geding dreigt te komen.

Net zomin als we willen dat de overheid invloed uitoefent op de individuele beoordeling, willen we dat van andere groepen. Overleg met UWV leerde dat dit laatste zeker niet aan de orde is. Het project moet worden gezien als een middel voor kennisvergaring rond het moeilijk te beoordelen thema ‘vermoeidheid na behandeling van kanker’. Kennisvergaring die breed wordt uitgezet binnen de groep verzekeringsartsen en arbeidsdeskundigen van de organisatie.

Zoals de NFK op haar website aangeeft, is vermoeidheid bij kanker een beleving die intens kan zijn, maar moeilijk is te objectiveren. De laatste tijd wordt er voor het eerst meer onderzoek naar gedaan, maar de gegevens zijn nog beperkt. De diversiteit aan vormen van kanker is daarbij een complicerende factor. Tot nu toe is de enige benadering met positief resultaat een gedraggeoriënteerde benadering, zoals die plaatsvindt binnen de cursus Herstel & Balans.

Bijkomend probleem is dat de klachten, wat aard en intensiteit aangaat, worden bepaald door vele aspecten. Een beoordeling vindt dan ook plaats aan de hand van een multifactoriële analyse, waarbij naast persoonlijke aspecten van lichamelijke en psychische aard ook sociale aspecten die van invloed zijn op het individu, worden onderzocht en gewogen. De verzekeringsarts brengt aan de hand van deze analyse de beperkingen in kaart. Daarbij vormt het primaire medische probleem, in dit geval de status na behandeling van kanker, meer of minder dominant, dus een onderdeel van het gehele beeld. Of er bij het individu sprake is van beperkingen in het functioneren, hangt dus niet zo zeer af van de diagnose. Daarom zijn wij als beroepsgroep dan ook geen voorstander van selectie op het medische beeld. Dat laat echter onverlet dat kennisvergaring en aanvullende nazorg belangrijk en gewenst zijn, maar dat geldt evenzeer voor mensen met een ander medisch beeld.

Fred van Duijn, voorzitter NVVG