Alles duidelijk?’

Erg belangrijk tijdens patiëntcontact is nagaan of de patiënt de uitleg en het beleid heeft begrepen, zo heb ik altijd geleerd. Logisch ook, want anders kan de patiënt het beleid nooit goed uitvoeren en zal de behandeling waarschijnlijk weinig effect hebben. Nagaan of alles begrepen is, kan het beste door - ten minste dat heb ik altijd geleerd - de patiënt te vragen het beleid en/of de uitleg nog eens te herhalen. In de praktijk moet je echter al blij zijn als het gesprek wordt beëindigd met: ‘is dat duidelijk?’

Ondanks de toegenomen assertiviteit van de hedendaagse patiënt is het antwoord vaak: ‘ja dokter’, terwijl het gezicht van de patiënt uitdrukt: ‘wat zei hij ook alweer?’

Hoe komt dat toch? Is het de domheid van de patiënt? Soms misschien, maar meestal komt het toch door de houding en de vraagtechniek van de arts.

Laatst heb ik weer perfect gezien hoe het níet moet. Deze arts leek op het eerste gezicht best aardig. Maar achter die zachte, begrijpende stem schuilde een heel andere persoon. Nog nooit heb ik een arts zo uit de hoogte zien doen. Opmerkingen als ‘Nee mevrouwtje, u luistert niet goed’ werden in elk consult wel een aantal keer gebruikt. Als iemand niet het gewenste antwoord gaf, volgde een voorbarige conclusie zoals: ‘O, u heeft dus erg veel stress’, terwijl de patiënt net had verteld dat hij het lekker rustig aan kon doen nu hij met pensioen was.

Waarschijnlijk was het een arts met dergelijke gespreksvaardigheden die mijn patiënt had geïnstrueerd voor zijn medicatie-inname: deze patiënt dacht werkelijk dat hij om de dag 1 tablet Amaryl moest innemen en om de drie dagen zijn Ascal!

Neem dus nooit aan dat ‘alles duidelijk’ is!

Mysterico, de co-assistent