Lijden – Eigentijdse visies op de kruisweg en het laatste avondmaal

Lijden. Eigentijdse visies op de kruisweg en het laatste avondmaal, Ignace Schretlen, Waanders Uitgevers, 160 blz., 24,95 euro.

bestellen

In Lijden – Eigentijdse visies op de kruisweg en het laatste avondmaal bespreekt en vooral ook toont oud-huisarts en MC-medewerker Ignace Schretlen hoe de lijdensweg van Christus is verwerkt in oude en moderne beeldende kunst, literatuur, film en muziek.

Zijn boek is een bijna encyclopedische tour d’horizon langs werk van Leonardo da Vinci tot The Passion, van Matthias Grünewald tot Mel Gibson, en gebaseerd op zijn grote collectie boeken en kunstwerken met als thema ‘de kruisweg’ die hij enige jaren geleden schonk aan het Katholiek Documentatie Centrum van de Radboud Universiteit.

In zijn toegankelijk geschreven en met veel beeld fraai vormgegeven tekst komt niet alleen de historische en hedendaagse representatie van de kruisweg tot zijn recht, maar gaat het vooral ook over de vraag wat de betekenis ervan is voor de moderne mens, die anders tegenover het lijden staat dan zijn voorgangers van twee millennia geleden. Hoe gaat ónze samenleving met lijden om? Wat is bijvoorbeeld de plaats ervan in de hedendaagse geneeskunde? Schretlen haalt de Argentijns auteur J.L. Borges aan: ‘Wat heb ik eraan dat die mens (bedoeld is Jezus, HM) heeft geleden, als ik nu lijd.’ Ook een inspiratiebron is de Duits-Koreaanse denker Byung-Chul Han, die meent dat onze ‘palliatieve maatschappij’ het niet langer toelaat pijn als een passie te beleven. Kunst mag niet meer schuren maar moet louter de zintuigen strelen. Schretlen laat zien dat er nog voldoende kunstenaars zijn die het tegendeel bewijzen. Zijn boek is – gelukkig – geen theologisch traktaat geworden. Wel een, deels ook persoonlijk getoonzet, relaas dat de duale betekenis van Jezus’ martelgang duidelijk maakt: voor de één een teken van hoop en verlossing; voor de ander de bittere constatering dat menig lijden geen happy end kent.