24 Wochen

Met de komst van de niet-invasieve prenatale test (NIPT) wordt het steeds makkelijker om al tijdens een zwangerschap te zien of een kindje het syndroom van Down heeft. Er is in Nederland veel weerstand tegen het voor iedereen beschikbaar stellen van deze test. Het zou ertoe leiden dat mensen te makkelijk hun zwangerschap afbreken. In de Duitse film 24 Wochen van Anna Zohra Berrached worstelt een echtpaar heftig met dit probleem. Astrid is een bekend stand-upcomédienne, echtgenoot Markus haar manager. Astrid is zwanger; ze hebben al een dochter van 9 jaar. Dan krijgen ze te horen dat hun ongeboren kind het downsyndroom heeft. Na lang wikken en wegen besluiten ze dat ze het aankunnen, met hulp van Astrids moeder en een babysitter.

Maar het loopt allemaal anders: moeder en babysitter haken af en tot overmaat van ramp blijkt het kind een ernstige hartafwijking te hebben. Wat nu? Toch een late abortus in de wetenschap dat dit geen kleinigheid is, of laten ze het kind ter wereld komen?

24 Wochen volgt zijn hoofdrolspelers op de voet, het is alsof je met hen meedenkt en -voelt, zonder dat het ook maar ergens sentimenteel of overdramatisch wordt. De film velt ook geen moreel oordeel. Heel goed is dat de maakster alle artsen en andere hulpverleners door echte professionals laat vertolken, wat de indringende gesprekken tussen hen en, vooral, Astrid des te waarachtiger maakt. Die gesprekken zijn zelfs zo authentiek, dat ze soms bijna geïmproviseerd lijken.

24 Wochen, nu in de bioscoop.