Misschien kent niet iedereen zijn naam, maar iedereen heeft weleens een fragment gezien van een van zijn beroemdste videokunstwerken waarin de maker onverstoorbaar voor een enorme ijsbreker over het ijs loopt: Nummer 8. Guido van der Werve is de maker en hij is een multitalent, want ook pianist, componist, schaker en atleet – hij rent ultramarathons.
De achtste editie van InScience - International Science Film Festival Nijmegen vindt plaats van 16 tot en met 19 maart 2023.
Franky is een jonge verpleegster uit een wat disfunctionele familie in een Londense buitenwijk. Ze heeft vroeger een traumatische gebeurtenis meegemaakt, en is blijvend boos op haar vader.
Zonder dat de kijker dat heel bewust in de gaten heeft werkt Aftersun, het schitterende regiedebuut van Charlotte Wells, op verschillende niveaus. Het is een terugblik – in de vorm van oude video’s – op de vakantie die de nu 31-jarige Sophie twintig jaar eerder met haar vader, Calum, doorbracht in een Turks vakantieoord.
Charlie, een zachtaardige, geestrijke man, die ooit zijn gezin in de steek liet voor een van zijn mannelijke studenten, is morbide obees. Hij zit de hele dag in zijn appartement, vanwaaruit hij online over schrijven doceert, waarbij hijzelf zorgvuldig uit beeld blijft. The Whale is de op een toneelstuk gebaseerde nieuwe film van Darren Aronofsky, met wie menigeen een haat-liefdeverhouding heeft.
Meer dan honderd jaar geleden bedacht Sigmund Freud het begrip ziektewinst. Daarmee bedoelde hij dat sommige patiënten voordeel hebben bij een bepaalde (toen meestal mentale) stoornis – denk aan liefdevolle aandacht en zorg van je naasten, niet naar je werk of school hoeven, enzovoort – en daarom proberen ziek te blijven of ziekte te veinzen. Een prachtig voorbeeld daarvan is te zien in de wrange Noorse komedie Sick of Myself.
Het danscollectief Liant la Troca, afkomstig uit Barcelona en geleid door choreograaf Jordi Cortés Molina, bestaat uit performers met een fysieke beperking.
Saint Omer, het fictiedebuut van documentairemaker Alice Diop, is een film waar je even voor moet gaan zitten. We volgen de jonge schrijver Rama, die reist naar de Franse stad Saint Omer om het proces te volgen van Laurence Coly, een Senegalese immigrantenmoeder die terechtstaat voor de moord op haar baby.
De fameuze fotograaf Nan Goldin maakte tweemaal in haar leven van nabij een ingrijpende volksgezondheidscrisis mee: de aidsepidemie en recentelijk de opiatencrisis in de VS.
Van 23 januari tot en met 5 februari 2023 vindt de 52ste editie van het International Film Festival Rotterdam (IFFR) plaats. Voor wie films wil zien over ziekte en zorg een paar tips.
Filmmaker Léa Mysius heeft iets met zintuigen en zintuiglijkheid. Haar vorige film Ava ging over een 13-jarig meisje dat haar zicht verliest door retinitis pigmentosa.
Het verleden is een ver land waar ze dingen anders doen, heet het. Zeker als dat verre verleden op zichzelf ook weer in een ver land is gesitueerd. En toch zijn er altijd overeenkomsten met het heden. Zoals in de Japanse film Roodbaard (ook wel Redbeard of Akahige) uit 1965 van de beroemde Akira Kurosawa.
Hélène is jong, ergens in de dertig. Ze lijdt aan idiopathische pulmonale fibrose: het heeft haar totaal op zichzelf teruggeworpen en haar relatie met Mathieu onder zware druk gezet.
Het is 1968: Joy (Elizabeth Banks) is zwanger van haar tweede kind. Maar dan blijkt dat ze de bevalling mogelijk niet zal overleven vanwege hartfalen. De wijze waarop het ziekenhuis en de verzamelde artsen (allemaal rokende, witte mannen) haar een abortus ontzeggen is ook nu nog altijd onthutsend.
Op het moment dat prinses Diana net is overleden, gaat schizofrene Inger met haar zus en zwager op groepsvakantie naar de stad waar het gebeurde: Parijs. In zo’n wereldstad met zo’n drukte door het recente ongeluk ontstaan er onverwacht ingewikkelde maar ook eenvoudig vrolijke situaties voor het gezelschap. Inger blijkt namelijk niet alleen maar slecht te zijn in contact met anderen...
Zij was psychiater, hij is schrijver, beiden zijn ‘op leeftijd’. Zij is dementerend, hij heeft een hartkwaal. Hun zoon – gescheiden met kind – heeft drugsproblemen.
Op het moment dat prinses Diana net is omgekomen bij een auto-ongeluk, gaat schizofrene Inger met haar zus en zwager op groepsvakantie naar de stad waar het gebeurde: Parijs. In zo'n wereldstad met alle drukte door dat recente ongeval ontstaan er onverwacht ingewikkelde maar ook eenvoudig vrolijke situaties voor het gezelschap.
Stel: je wordt opgesloten in een operatiekamer of lab met overal bloedsporen, losliggende levende organen en een dokter die gek is geworden: hoe overleef je dat?
En dan is er nog een film die je deze winter niet mag missen: Triangle of Sadness. De modellen/influencers Carl en Yaya worden uitgenodigd voor een luxe cruise met aan boord een bont gezelschap aan rijke passagiers, onder wie een Russische oligarch, Britse wapenhandelaars en een eigenzinnige, alcoholistische kapitein.
Leo en Remi, beiden 13 jaar, zijn vrienden zolang ze zich kunnen herinneren. De vriendschap is vrolijk, intens en bovenal onafscheidelijk. Maar kort nadat ze de middelbare school hebben betreden gebeurt er iets wat hun relatie, die voor de een waarschijnlijk meer is dan een vriendschap, een dramatische wending geeft. Close, de nieuwe in Cannes bekroonde film van de jonge Belgische meestercineast Lukas Dhont, navertellen vraagt om terughoudendheid.
Huisarts én patiënt Mirjam Willemsen staat centraal in de documentaire ‘Dying to live’, die vanavond wordt vertoond op de Belgische tv-zender Canvas.
Met de Nederlandse, of beter Friese film Grutte Pier vertelt Steven de Jong het verhaal van de legendarische Friese vrijheidsstrijder Pier Gerlofs Donia (ca. 1480-1520) die vocht tegen de graven van Holland toen zij besloten om Friesland te willen overnemen.
Het begin van Puinhoop zet de toon: filmmaker Allard Detiger stapt het volkomen verwaarloosde huis van zijn moeder binnen; de puinhoop is niet te overzien. Jarenlang had Detiger geen contact met zijn moeder, die aan borderline lijdt. Maar wanneer de situatie escaleert, begeleidt hij zijn moeder zo goed als mogelijk tijdens de gesprekken met de zorginstellingen waarmee ze te maken krijgt.
Met een drankprobleem en nog wat mentale demonen stapt Sara van de veerboot die aanmeert op het Italiaanse vulkaaneiland Stromboli. Met dat beeld opent de nieuwe film, Stromboli, van Michiel van Erp. Het gaat overduidelijk niet goed met Sara, maar wat er precies mis is, blijft enige tijd in het ongewisse.
Alleenstaande moeder Sandra (prachtige rol van Léa Seydoux) is jong weduwe geworden en woont samen met haar 8-jarige dochter in een klein appartement in Parijs. Ze heeft een vol en bepaald niet stressloos bestaan: een drukke baan als tolk-vertaler, de zorg voor haar dochter en voor haar zachtaardige vader, een oud-hoogleraar filosofie (overtuigend vertolkt door Pascal Greggory), die lijdt aan een ernstige neurodegeneratieve ziekte, het syndroom van Benson.
