Over de vaccinatiestatus
9 reactiesDat medische gegevens privé zijn staat niet ter discussie. Maar zoals met zoveel absolute rechten (vrije meningsuiting) zijn er grenzen aan. Vaccinatiestatus is altijd de uitzondering geweest op deze regel. In 1823 werd het pokkenbriefje ingevoerd: leerlingen mochten niet naar school zonder een bewijs van inenting. Daarna is er weinig veranderd. Voor infectieziekten waarvoor vaccinatie de enige behandeloptie was, werd vaccinatie altijd op een of andere wijze verplicht gesteld.
Hoewel er al een behandeling tegen tbc bestond, moest ik voorafgaand aan mijn coschappen een BCG-vaccinatie gaan halen. En ook in het toen nog sterk gereformeerde academisch ziekenhuis van de Vrije Universiteit mocht je niet werken als je niet tegen pokken was ingeënt.
Ik herinner mij dat in 1999 een chirurg zonder het te weten meerdere patiënten besmette met hepatitis B. Dat was aanleiding om alle ziekenhuispersoneel in te enten tegen hepatitis B. Zonder inenting mocht je niet werken.
Vaccinatie neemt in het medisch arsenaal een bijzondere plaats in omdat het naast bescherming van de persoon ook een volksgezondheidsfunctie heeft. Die volksgezondheidsfunctie is bij een infectieziekte uitbraak waar geen goede therapie voor bestaat het bovenliggende belang. De Autoriteit Persoonsgegevens heeft in deze een verkeerde beslissing genomen. Het belang van de volksgezondheid vordert dat de KNMG, liefst samen met het ministerie van VWS hiertegen bij de rechter in beroep gaat.
Oscar Lopes Cardozo, oogarts niet praktiserend, Kortenhoef
