Ook ‘gewone’ kankerzorg is complex
Plaats een reactieVeel lof voor de heldere visie vanuit het NKI/AvL op de inrichting van de oncologische zorg in Nederland (MC 11/2012: 641).
De complexiteit en het multidisciplinaire karakter maken dat dertig centra, die zich richten op dit deel van de gezondheidszorg, voldoende is. De inschatting van de auteurs dat moleculaire pathologie een steeds grotere rol zal gaan spelen in behandelkeuzes, sluit aan bij de gedachte van ‘personalized healthcare’ en onderschrijf ik van harte.
De bijna zestig afdelingen Pathologie zouden, samen met ons verenigingsbestuur (NVVP) er verstandig aan doen deze visie ook te omarmen. Dat anno 2012 bijna 40 procent van de laboratoria de kwaliteitstoetsing van HER2-bepalingen voor borstkanker niet doorstaat, geeft aan dat het niet vanzelf gaat. De huidige kwaliteitsbewaking is goedwillend maar veelal amateuristisch opgezet (‘slager die zijn eigen vlees keurt’) en zonder sanctiebeleid.
Het steeds vaker uitvoeren van relatief hoogvoluminatesten (BRAF-, KRAS- en EGFR-mutatieanalyses) in talrijke ‘perifere’ labs en tegelijkertijd ‘dumpen’ van de laagvoluminatesten bij de umc’s onderstreept deze professionele onwil en remt innovatie in de moleculaire pathologie.
Het krampachtige argument dat centralisatie leidt tot inhoudelijke verschraling klinkt sympathiek, maar dekt de financiële motieven zorgvuldig af: uiterst zorgelijk en maatschappelijk gezien verwerpelijk!
De afdelingen Pathologie in de umc’s zouden samen met het NKI/AvL, het initiatief moeten nemen voor een landelijk netwerk waarin deze
moleculaire testen plaatsvinden. De technologische ontwikkelingen binnen de moleculaire pathologie zijn nog in volle gang en de implementatie van dit innovatieve onderdeel
in te veel laboratoria is zinloos,
geldverspillend en innovatie remmend.
dr. Vincent Smit, patholoog, LUMC, Leiden
- Er zijn nog geen reacties
