Voor de zekerheid nog even naar de hap…
Midden in de nacht, huisartsenpost. Of ik een U3-consult wil doen?
Twee uur geleden is de 53-jarige vrouw door de ambulance bezocht. Familie had 112 gebeld na een collaps op het toilet. Daarvoor, zo lees ik in haar dossier, misselijk, braken en diarree.
Bij aankomst had de vrouw alweer in bed gelegen, aanspreekbaar. Geen uitwendig letsel, pupilreactie normaal, RR: 135/75. Pols 76/min, sat.98%. Bloedsuiker gemeten: 6,4. Ecg: geen afwijkingen. En ook heeft de verpleegkundige even haar buik gevoeld. ‘Soepel’, zo meldt het scherm. En nu is ze hier… Ja, voor wat? Wat kan ik na al deze onderzoeken nog toevoegen? Een nachtelijke gang naar de hap lijkt meer en meer opgeld te doen onder het motto ‘twee weten meer dan één’. Vaak wil familie dat, soms wordt het door ambulancepersoneel gestimuleerd: zekerheid voor alles! Is dit nu echt nodig, U3? Voor mij voelt dit overduidelijke gevalletje ‘buikgriep’ echt meer als mosterd na de maaltijd.
