Lezersverhalen
2 minuten leestijd
Lezersverhalen

Luister naar je instinct

Plaats een reactie

Wat was en ben ik blij met mijn geneeskundeopleiding. In Maastricht kregen we in het eerste jaar EHBO. Vrijwel meteen kon ik de heimlichmanoeuvre toepassen toen mijn zus zich verslikte in een rijstkorrel. Reactie van de familie: ‘Oh, jij wordt echt een dokter’. Dachten ze dat ik wiskunde studeerde of zo. ;)

Het is superhandig zelf medicatie voor te kunnen schrijven. Nooit hoef je te bellen voor herhaalrecepten. Een van mijn zonen kon meteen aan de antibiotica toen ik in een weekend bij hem een kring om een tekenbeet ontdekte.

Ook heb ik een van mijn kinderen moeten reanimeren toen hij anderhalf was. Het lukte pas toen ik hem een precordiale slag gaf. Blij dat ze ons deze techniek, die obsoleet werd genoemd, toch hebben geleerd. In 1998 waren nog niet overal aed’s. En wat was ik blij dat ik geregeld de standaard ‘de reanimatie van een kind’ had doorgenomen. Vond het maar stom dat ik dat deed, want de kans dat je dit zou moeten doen was immers zo klein. Ik werd vóór dit gebeuren, tijdens de zwangerschap en na zijn geboorte, als het ware naar de boekenkast geduwd om de standaard te bekijken. Na de reanimatie was deze drang weg. En het kwam niet terug toen ik erna nog een kind kreeg. Dit kind heb ik dan ook gelukkig niet hoeven reanimeren.

Twee jaar geleden kreeg ik zelf last van myoklonie. De neuroloog schreef keurig volgens protocol clonazepam voor. Hier heb ik maar anderhalf tabletje van gebruikt, want het werd er erger van. En wat moeten mijn patiënten met een psychiater die loopt alsof ze dronken is?

Een paar maal had ik aan ascal gedacht. En nadat ik in een verpleeghuis, waar ik een consult moest doen, door de gang had lopen buigen werd ik als het ware een drogist in getrokken om ascal te kopen. En… het werkte! Niet dat de myoklonie weg bleef, maar het werd duidelijk minder. Eerst 500 mg en op het laatst gebruikte ik nog maar 125 mg om de dag. De neurologen vonden het maar vreemd. Terwijl op een scan te zien was dat mijn myelum wat gezwollen was. Volgens mijn neurologieboek is doorbloeding van het ruggenmerg vaak een probleem bij cervicale artrose en stenose. Dus niet onlogisch lijkt mij dat ascal werkt. Het heeft immers effect op doorbloeding én op ontsteking/zwelling.

Toch voelde ik me nog steeds wat voor gek verklaard. Zelfs nadat ik de neuroloog vertelde dat mijn vader ook jong een CVA had gehad. Omdat het wel goed ging ben ik na anderhalf jaar met de ascal gestopt. Je raadt het al: 10 dagen later kwam ik in het ziekenhuis terecht met een minor stroke.

Kortom hoe raar je het zelf vindt of hoe raar men het ook vindt: luister naar die innerlijke stem/drang/dokter.

Els de Vos, psychiater, Helmond

Lezersverhalen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.