Vitale werknemers - Eveline Knibbeler

Arbodiensten proberen te overleven door de grote werkgevers te overtuigen van de noodzaak van vitaliteitsbeleid. Gezondheidsbeleid mag ook. Maar vitaliteit is meer, namelijk gezondheid plus een flinke klodder bevlogenheid. De vitale werknemer staat garant voor een hoge output, die niet wordt onderbroken door ziekte of andere lastige verstoringen van de bedrijfsvoering. De arbodienst levert ter ondersteuning een totaalpakket van metingen (vetpercentages), adviezen voor de werknemer (balans werk-privé) en rapporten voor het management (37% van het personeel heeft last van werkdruk).

Helaas voor de arbodienstverleners zal binnenkort blijken dat de toekomst niet in handen ligt van ‘de vitale werknemer’. Je hoeft niet drie trappen naar boven te rennen zonder te hijgen. Want daar hebben we de lift voor. De toekomst is voor de ‘creatieve werker’. Hij is flexibel, zit niet vastgeplakt op zijn stoel, en denkt buiten kaders, ook buiten de kaders van de huidige, toevallige werkgever. De creatieve werker zoekt van maand tot maand zijn plek in het plastische netwerk van opdrachtgevers, dat de plaats zal innemen van de grote werkgevers als motor van de economie.

Deze ontwikkeling zal ten koste gaan van de arbodiensten en de grote werkgevers. Maar ook (en dat is veel ernstiger) van díe werknemers, die – hoewel gezond, vitaal en bevlogen – niet de flexibiliteit en creativiteit in huis hebben om zich staande te houden in de nieuwe werkverhoudingen.

De beroepsvereniging van bedrijfsartsen, de NVAB, wil er zijn voor alle werkenden (dus niet alleen voor werknemers). Ik stel voor dat zij zich richt op allen die kunnen en willen werken. Pas dan kan de bedrijfsarts zich weer met recht ‘sociaal geneeskundige’ noemen.

Eveline Knibbeler, bedrijfsarts