Medgezel

Zelden ben ik zo enthousiast geweest over een proef in het ziekenhuis. In het Bravis Ziekenhuis te Bergen op Zoom worden, na een eerdere pilot in Groningen, patiënten tijdens hun polibezoek vergezeld door een geneeskundestudent. Deze treedt op als luisterend oor en kan na het bezoek alles nogmaals rustig uitleggen. Het idee hierachter is dat door hun medische achtergrond de geneeskundestudenten de informatie beter kunnen filteren dan familieleden dat zouden doen.

Het is mij niet helemaal duidelijk of deze medische coaches alleen kunnen worden ingeschakeld als er niemand anders is of dat dit ook zou kunnen wanneer er gewoon behoefte aan is vanuit de patiënt. Maar niettemin vind ik het een goed initiatief.

Toch voelt u wellicht een ‘maar’ aankomen. En dat klopt. Het volgende citaat, van een patiënte, heeft namelijk een verontrustend effect op mij: ‘Soms zijn artsen moeilijk te begrijpen en dan moet je durven doorvragen, moet je duidelijk zijn, ook al heb je bijvoorbeeld veel stress en verdriet.’ Ik leef niet in de ideale wereld waarin iedereen altijd gerustgesteld en met antwoord op alle vragen de spreekkamer verlaat. Zeker niet bij de specialist bij wie de vraagstelling – maar met name de (terecht) achterliggende vraag achter de hulpvraag, zoals angst of onrust – complexe vormen aan kan nemen. Echter zo’n citaat laat mij doemdenken alsof er geen patiënt meer geholpen de spreekkamer verlaat.

Ik kan een heel relaas beginnen over meer tijd, meer geld en meer personeel. Maar die oplossing is niet reëel. Ook daarom ben ik zo enthousiast over dit initiatief. Ik hoop dat er daadwerkelijk een win-winsituatie ontstaat. Een patiënt die zich beter gehoord en geholpen voelt en een geneeskundestudent die zich meer en anders ontwikkelt in het medische vak. Ik hoop alleen van harte dat het niet ten koste gaat van de kwaliteit van de geleverde zorg. Ik beschuldig niemand, maar laten we waken voor onbedoeld gebruik van vakjargon en het afraffelen van het consult, omdat de geneeskundestudent daarna toch nog de tijd kan nemen. Of andersom. Laten we ook waken voor de onnodige extra druk voor geneeskundestudenten. Als ze gemotiveerd zijn en het leuk vinden is dat natuurlijk mooi meegenomen. Maar het moet geen pre worden voor de coschappen of een eventuele latere vervolgopleiding. De druk is immers vaak al hoog genoeg.

Maar zo enthousiast als ik begon, zo enthousiast zal ik ook eindigen. Wat een mooi en nobel initiatief. Ondanks de valkuilen zie ik het vooral rooskleurig in. Een medgezel als metgezel? Dat klinkt veelbelovend!

Voor meer informatie: https://www.medgezel.nl/