Vier subgroepen te onderscheiden binnen het postcovidsyndroom
1 reactieBinnen het postcovidsyndroom zijn vier verschillende subgroepen te onderscheiden, gebaseerd op het soort symptomen. Dat blijkt uit onderzoek dat is gepubliceerd in JAMA, van Thaweethai e.a., geaffilieerd aan het National Institute of Health in de Verenigde Staten.
De resultaten komen voort uit een groot Amerikaans prospectief cohortonderzoek, de Recover-studie. Voor deze deelstudie werden mensen geïncludeerd die tussen december 2021 en april 2023 besmet raakten of juist geen besmetting opliepen. Van de 9764 deelnemers voldeden er 8646 (89%) aan de WHO-definitie van SARS-CoV-2. 1118 (11%) deelnemers had geen infectie doorgemaakt. Iedereen vulde een vragenlijst in waarin naar 44 symptomen werd gevraagd.
Twaalf symptomen
Bij vergelijking van deze groepen bleken twaalf symptomen het meest onderscheidend te zijn voor het postcovidsyndroom: post-exertionele malaise (PEM), vermoeidheid, brainfog, duizeligheid, gastro-intestinale klachten, hartkloppingen, seksuele problemen, reuk- en smaakverlies, dorst, chronische hoest, pijn op de borst en abnormale bewegingen. Aan de hand van die symptomen ontwikkelden de onderzoekers een postcovidscore door elk symptoom een bepaalde waarde toe te kennen. De score loopt van één tot 25; hoe hoger de score hoe meer symptomen. Bij een score van twaalf of meer voldoet een persoon aan de definitie postcovidsyndroom. 23 procent van de patiënten met een covidinfectie had symptomen boven die drempelwaarde, in tegenstelling tot slechts 3,7 procent van de niet-covid-19-geïnfecteerden.
Subgroepen
Vervolgens onderscheiden de onderzoekers vier subgroepen van patiënten, op basis van hun symptomen. Een van die clusters omvat patiënten met voornamelijk reuk- en smaakverlies. Dit cluster bleek ook de minst hoge score te hebben en daarmee minder ernstig te zijn. Een tweede cluster behelst patiënten met PEM en vermoeidheid. Het derde omvat patiënten met brainfog, PEM en vermoeidheid, en het vierde cluster mensen met moeheid, PEM, duizeligheid, brainfog, gastro-intestinale klachten en hartkloppingen.
In een begeleidend editorial in JAMA wordt genoemd dat veel van de symptomen in de score gelijkenissen tonen met chronisch vermoeidheidsyndroom/ME. Het editorial spreekt ook de verwachting uit dat het definiëren van subgroepen aanknopingspunten biedt voor het onderzoek naar de biologische mechanismen van postcovid, en daarmee ook naar de behandeling.
Lees ook
W.J. Duits
Bedrijfsarts, Houten
In het verleden hadden onze voorouders nauwelijks diagnostische mogelijkheden, denk aan artsen als Boerhave, van Swieten. Zij moesten het hebben van observaties en op basis daarvan maakten ze een theorie. Wat ik aan het bovenstaande artikel mis, is j...uist die stap, een theorie om te komen tot waar we moeten zoeken. Het is een mooie opsomming van symptomen en nu?
Wat opvalt in patiënten met Long-Covid is het gebrek aan energie, met als gevolg dat zij snel in de "sympaticus" schieten, wat hartkloppingen geeft, hyperventilatie, concentratieverlies, problemen in het korte termijngeheugen, prikkelgevoeligheid, prikkelbaarheid etc.
Inderdaad patiënten met ME vertonen die symptomen ook, maar vooral patiënten met een niet aangeboren hersenletsel.
Dus moeten we niet eens gaan nadenken op basis van de symptomatologie, waar het beeld Long-Covid op lijkt? Er zijn al onderzoeken die hebben aangetoond dat er ontstekingen zijn gezien in de hersenen. Dus de overeenkomst met NAH-patiënten is dus niet onwaarschijnlijk.
Mijn pleit is, leuk de indeling van die symptomen, maar wat kunnen we er mee? De mens is al een lange tijd op deze aarde en volgens mij zijn we nog niet erg verder geëvolueerd sinds begin van de jaartelling. Wat weten we al vanuit andere ziektebeelden en hun etiologie die lijken op het beeld van Long-Covid, misschien moeten we zoeken naar de overeenkomsten. Covid mag dan relatief nieuw zijn, maar dat is het menselijke gestel niet. Kom collega's, denk eens na.