GLP-1-agonisten hebben soms ernstige bijwerkingen

Er is anekdotisch bewijs dat de momenteel populaire GLP-1-agonisten zoals liraglutide (Saxenda) en semaglutide (Ozempic) ernstige gastro-intestinale bijwerkingen kunnen geven. Deze middelen worden, zoals bekend, gebruikt om in geval van overgewicht of obesitas gewichtsverlies te bevorderen, maar werden aanvankelijk ontwikkeld voor de behandeling van diabetes.

Volgens Mohit Sodhi e.a. geven de bestaande gerandomiseerde onderzoeken naar hun effectiviteit om gewicht te verminderen, onvoldoende uitsluitsel over dit type bijwerkingen vanwege kleine steekproefomvang en korte follow-up. In een kort artikel in JAMA gaan zij die mogelijke bijwerkingen daarom wat systematischer na.

Sodhi e.a. onderzochten daartoe zorgverzekeringsdossiers van ongeveer 16 miljoen Amerikaanse patiënten en keken naar mensen die tussen 2006 en 2020 semaglutide of liraglutide voorgeschreven kregen en vergeleken de mogelijke bijwerkingen met die van bupropion-naltrexon, geen GLP-1-agonist, maar ook een middel dat wordt voorgeschreven om gewicht te verminderen. Ze includeerden daarom patiënten met een recente voorgeschiedenis van obesitas, en sloten patiënten met diabetes uit.

Vergeleken met bupropion-naltrexon waren GLP-1-agonisten geassocieerd met een negen keer hoger risico op pancreatitis, vier keer hoger risico op darmobstructie, en ruim drie keer hoger risico op gastroparese dan bupropion-naltrexon. Dat lijkt dramatisch, maar

Sodhi e.a. geven onmiddellijk toe dat het om zeldzame gebeurtenissen gaat – de absolute risico’s zijn laag. Maar toch: omdat inmiddels miljoenen mensen over de hele wereld deze medicijnen gebruiken, kunnen zomaar honderdduizenden mensen met deze bijwerkingen te maken krijgen.