Zorgautoriteit wil doorbijten

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) kondigde half februari aan dat zij de tarieven van orthodontisten met bijna 30 procent wil korten. Accountantsonderzoek bevestigde dat het hier om een groep grootverdieners zou gaan. Volgens de NZa verdient de beroepsgroep ruim het dubbele van het norminkomen. Ook de tarieven van andere vrije beroepsbeoefenaren worden kritisch tegen het licht gehouden, aldus de NZa.

Tariefregulering in de medische wereld is niet van gisteren en met de voorganger van de NZa werd wel vaker over het inkomen van artsen gesteggeld. In de recente Wet marktordening gezondheidszorg heeft de tariefregulering opnieuw een plaats gekregen. Voorafgaand aan een kortingsbesluit vraagt de NZa aan belangenbehartigers van de beroepsgroep, verzekeraars en patiënten nog altijd om een reactie. Tegen de uiteindelijke tariefbeschikking kunt u als individuele beroepsbeoefenaar in de praktijk weinig ondernemen. Als u twijfelt of de beroepsgroepvereniging uw belangen adequaat behartigt, moet u dus in de laatste consultatieronde zelf aan de bel trekken. De NZa zal u dit recht niet ontnemen, maar hoeft u niet mondeling te horen. Zet uw zienswijze daarom op papier.

De wettelijke bevoegdheden van de NZa (en voorheen het CTG) met betrekking tot tariefregulering zijn groot. De NZa werpt zich op als hoeder van het publieke belang; kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid vormen de fundamenten voor elk besluit. Als de NZa niet kan motiveren dat deze drie uitgangspunten in het gedrang zijn, zou een tariefkorting eigenlijk niet mogen plaatsvinden. Alleen volstaan met de logica dat een ‘zorgproduct’ (bijvoorbeeld een beugel) goedkoper wordt als de zorgverlener hieraan minder verdient, lijkt mij niet genoeg.

In de Europese rechtspraak over zorg strekt het publieke belang verder dan het individuele consumentenbelang. Er wordt duidelijk gewezen op het overheidsbelang: wat kost het de staat? Het zou mij niet verbazen als het Europese recht op het handelen van de NZa een rol gaat spelen.

Den Haag, februari 2007

mr. dr. J.J.M. Sluijs, advocaat