Voorzitter Orde toch ook mijn voorzitter?

Willem van der Ham, voorzitter van de Orde van Medisch Specialisten, betoogt op de site van de Orde (orde.artsennet.nl) en publiekelijk in zowel MC (MC 31-32/2009: 1359) als in het NRC van 28 juli, dat de academische ziekenhuizen niet moeten ‘zeuren’ over de moeite die zij hebben om hun medisch specialisten te behouden. Hij verwijt de specialisten dat ze afgunstig kijken naar de beloningen van collega’s in algemene ziekenhuizen en van vrijgevestigde specialisten. Met het argument, dat ‘academische instellingen financieel hoogst gezonde instellingen zijn met riante eigen vermogens en stevige winstcijfers’, en dus in staat moeten zijn om binnen de huidige cao’s de beloningen van hun artsen gelijk te trekken met die van de algemene ziekenhuizen, wordt indirect ten onrechte een ‘bestuurlijke sneer’ uitgedeeld aan de raden van bestuur van deze UMC’s. Hij vergeet echter dat de inkomstenkant van de UMC’s de afgelopen en aankomende jaren onevenredig sterk onder druk staat door onder meer de veranderde DBC-bekostigingssystematiek, de verdere uitbreiding naar het marktsegment, de veranderde financiering voor aios door het opleidingsfonds en de invulling van de academische component waar ook andere ziekenhuizen (STZ) aanspraak op menen te moeten maken. Ook zou hij moeten weten dat personele lasten in iedere organisatie de grootste kostenpost zijn. Voorzichtigheid op dit punt is, bestuurlijk gezien, juist nu zeer verstandig. Het is verder goed te realiseren dat in de academische omgeving heel veel specialisten werkzaam zijn die de combinatie patiëntenzorg, onderwijs, onderzoek en opleiding zeer attractief vinden en ook hun salaris (ruim onder de Balkenende-norm) als goed ervaren. Zij voelen zich verantwoordelijk voor onder meer de nieuwe aanwas van jonge specialisten en alleen al daarom verdienen zij meer steun van de Orde dan Van der Ham nu toont.

Leiden, juli 2009

dr. V.T.H.B.M. Smit, patholoog LUMC Leiden

Naschrift Orde
Universitair medisch specialisten (UMS) verdienen beduidend minder dan hun collega’s in vrij beroep. Kinderziektes in het DBC-systeem hebben aanpassing van de honoraria van specialisten in vrij beroep vooralsnog gefrustreerd, maar die kinderziektes worden nu opgeruimd. Anderzijds passen UMC’s de cao onjuist toe, waardoor UMS-en te laag worden gehonoreerd. Dat UMC’s ‘onevenredig’ last hebben van het DBC-systeem en dat UMS met plezier werken, kan waar zijn, maar daarom mag de UMS nog niet het kind van de UMC-rekening worden! UMC’s betalen 10 procent van hun UMS-en meer dan het ministersalaris. Waarom niet de cao goed toepassen bij alle UMS-en?

prof. dr. Henri A. Verbrugh, voorzitter Kamer Academische Specialisten van de Orde