Vaarwel uitlaatklep

Na zes jaar opleiding heb ik mijn einddoel bereikt: ik ben medisch specialist. Het is tijd om afscheid van u te nemen.

De overgang van aios naar medisch specialist gaat eigenlijk ongemerkt. Tot teleurstelling van mijn ouders kunnen zij geen bijzonder verlof opnemen voor een officiële uitreiking. Nee, je krijgt je certificaat van de Medisch Specialisten Registratie Commissie (MSRC) gewoon thuisgestuurd. Dit (ik vergeet een klein detail) nadat je 620 euro hebt overgemaakt. Zeshonderdtwintig euro! Wat doen ze in vredesnaam daarvoor meer dan de handtekening van mijn opleider controleren? Ik moest de brief tweemaal lezen voordat het tot me doordrong. Wel werd uitgelegd waarop dit bedrag is gebaseerd. ‘De MSRC heeft voor de behandeling van en verzoek tot registratie een kostendekkend en door de minister van Volksgezondheid goedgekeurd bedrag van 620 euro vastgesteld.’ Een fijne gedachte dat de minister zijn jawoord heeft gegeven. En dat is nog niet alles; over vijf jaar mag ik me herregistreren voor de helft van dit bedrag.

Nadat ik deze schok te boven was, ging er een nieuwe wereld voor mij open: pensioenregeling medisch specialisten, arbeids­ongeschiktheidsverzekering, beroepsaansprakelijkheid, goodwill et cetera. Of ik wat te klagen heb? Nee hoor, ik ben er klaar voor. Nooit meer ‘ik zal het met mijn supervisor overleggen’, of ‘ik vraag dit aan omdat het moet van mijn baas’. Zelf het beleid bepalen en zelf eindverantwoordelijk zijn.

Soms wel wennen, merk ik na mijn eerste werkweek, maar ik wil nooit meer anders. Dag assistenten­bestaan, dag Veldwerk. Vaarwel dierbare uitlaatklep voor aios-frustraties. Tijd voor een nieuw begin.

Marlies B. Reinders, de (voormalig) arts-assistent