Peter
1 reactieAls ik terugdenk aan, laten we hem Peter noemen, schiet mijn gemoed na negen jaar nog steeds vol. Peter was de helft van een eeneiige tweeling: zijn broer noemen we René. Ze woonden iets verderop bij mij in de straat, in het dorp waar ik bijna dertig jaar huisarts ben geweest.
Al op het kleuterbureau (je deed toen alles nog: van bevallingen tot stervensbegeleiding) viel me iets op aan hun ogen en nog voor hun eerste verjaardag kwamen ze in de oogkliniek in Amsterdam terecht: retinoblastoom! Met alle ellendige gevolgen van dien: een oog verwijderd, nabestraling, speciale scholen, en altijd reizen vanuit ons dorp.
Toch heeft juist dat dorp veel goed gedaan. De tweeling voetbalde met een visus van amper 20 procent in het elftal waar ook mijn jongste zoon speelde. ‘Peter, links veur joe komp ie’, riepen ze. En Peter tegen René: ‘Hé blinde, ik zee toch rechts!’ Ze hoorden erbij, hun vrienden namen hen altijd mee. Mijn tandem deed dan ook vaak dienst.
Toen kwam Peter op het spreekuur: ‘Mijn prothese past niet goed meer.’ In de oogkas had zich een rabdomyosarcoom ontwikkeld. Amsterdam kon niets meer doen.
Eens in de vijf jaar vierde ons dorp groot feest. Straten werden versierd, tuinen verlicht. Elke straat of buurt bouwde een wagen. Ook onze straat. In de zomer zou het losbarsten.
Peters gezicht veranderde, werd dikker, wanstaltig zelfs. En het stonk. Ik verbond hem: eenmaal per week, tweemaal, toen dagelijks.
Het dorp werd steeds mooier maar in onze straat was de animo verdwenen. ‘Dokter komp zo vaak bie Peter, wie hebt nie veul zin meer’, zei een buurvrouw.
Toen kon ik niet meer. Ik had het te dichtbij laten komen. De thuiszorg nam het over. Peters moeder snapte het, Peter misschien. En ik, ik vond dat ik hem zwaar in de steek liet.
Twee dagen voor het volksfeest nam ik hem mee voor een blikje bier. Samen genoten we ervan, de dokter en een vent van inmiddels tweeëntwintig. Het volksfeest heeft Peter niet meer beleefd. Onze straat ook niet.
Korte tijd later kwam René op mijn spreekuur.
A.J.F. Engbers, destijds huisarts
Lees alle lezersbijdragen uit de special Kanker
A.J.F. Engbers
, OLDENZAAL
Je hebt het goed gedaan! Alles wat een mens kan doen. Ookal is die mens een huisarts! Ik ben trots op je!