KNMG: Voor de AWBZ alleen symptoombestrijding?
Plaats een reactieDe gezondheidszorg was ziek. Zij leed aan vaatvernauwing en infarcten, (wachtlijsten, verkeerde bedden), benauwdheid, (verstikkende wet- en regelgeving), koortsaanvallen (stijgende zorguitgaven), neerslachtigheid (gebrek aan ondernemerschap en innovatie) en langdurig arbeidsverzuim (ondoelmatige uitvoering van de Ziekenfondswet en AWBZ). Dat was mijn lekendiagnose toen ik aan de vooravond van de stelselherziening in dienst kwam bij de KNMG. Oorzaak en gevolg waren moeilijk uit elkaar te trekken en een systeembenadering leek aangewezen.
van een nog strakkere aanbodbudgettering (om de stijgende zorgkosten af te remmen) in combinatie met subsidies om de bijwerkingen hiervan te verzachten. De politiek heeft gekozen voor systeemtherapie:
- invoering van de Zorgverzekeringswet (Zvw);
- invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO);
- invoering van functionele verzekeringsaanspraken in de AWBZ;
- flexibilisering van de budgettering en de tarieven in met name de cure.
De echte patiënten wordt het inmiddels allemaal teveel. Hun koepelorganisaties pleiten voor een adempauze in de behandeling, waarin symptoombestrijding voorlopig voorrang krijgt boven behandeling van de oorzaken van de systeemziekte. Ik doel hiermee op de brief over de toekomst van de AWBZ, die de samenwerkende cliëntenorganisaties op 23 juni 2006 aan de Tweede Kamer hebben gestuurd:
De NPCF en haar lidorganisaties CG-Raad, CSO, FvO, LOC, LPR en Per Saldo vinden het van groot belang dat er de komende jaren geen nieuwe stelselwijzigingen komen. De cliëntenorganisaties vinden het belangrijk de discussie over de toekomst van de langdurende zorg op inhoud te voeren en niet tot een systeemdiscussie te laten verworden. Voor de cliëntenorganisaties staat voorop dat cliënten de zorg en ondersteuning krijgen die zij nodig hebben en waar zij behoefte aan hebben.
Het kernprobleem van de AWBZ-verzekering is dat deze wordt uitgevoerd onder verantwoordelijkheid van zorgverzekeraars, zonder dat zij (financieel) geprikkeld worden tot een kwalitatief hoogwaardige en efficiënte uitvoering. De aandacht van zorgverzekeraars wordt opgeëist door de Zorgverzekeringswet en aanvullende verzekeringen, waarop zij financieel risico lopen. De consequentie is een relatief stiefmoederlijke behandeling van de AWBZ, omdat voornamelijk de overheid hier risico op loopt. Alleen een systeemwijziging kan dit probleem bij de bron aanpakken.
Hoewel ik het eens ben met alle maatschappelijke en inhoudelijke risicos die cliëntenorganisaties in de genoemde brief formuleren, hoop ik toch dat een nieuw kabinet zal besluiten tot een fundamentele herziening van de AWBZ. Vanuit haar huidige positionering - risicoloze uitvoering door private verzekeraars - is de AWBZ onvoldoende in staat om de aandacht van zorgverzekeraars en de benodigde financiering naar zich toe te trekken. Uitstel van herziening van de AWBZ zal leiden tot verschraling ten opzichte van de Zorgverzekeringswet.
Michiel Wesseling, beleidsmedewerker KNMG
Correspondentieadres:
- Er zijn nog geen reacties
