Hoogbejaard en dodelijk ziek

Op een namiddag werd een 95-jarige vrouw op de afdeling Inwendige Geneeskunde opgenomen met hoge koorts en ernstige bloedarmoede. Mevrouw was altijd gezond geweest, heel vitaal, en toonde steeds veel belangstelling voor de dingen die om haar heen gebeurden,

Sinds enkele maanden was ze geleidelijk aan vermagerd, en er ook bleker gaan uitzien. Haar vitaliteit verdween, en haar kinderen gingen zich grote zorgen maken om moeder, die altijd de spil van de familie was geweest.

Een paar dagen voor de opname had zij hoge koorts gekregen, met temperaturen boven de 40º C.

Er bleek bij mevrouw sprake te zijn van een chronische lymphatische leukemie met een ernstige bloedarmoede (Hb 2.0mm/l) en septische koortsen. Gelet op dit lage Hb zouden enkele bloedtransfusies een weldaad zijn, en de kinderen drongen daar sterk op aan. Maar helaas was er in die tijd juist een groot gebrek aan bloeddonoren. Was het verantwoord om bloed te geven?

Met de kinderen werd langdurig overlegd, en uiteindelijk werd besloten om deze hoogbejaarde vrouw geen bloedtransfusie te geven, maar alleen antbiotica.

Deze behandeling was heel succesvol. De sepsis genas, en het leukemisch bloedbeeld verdween geheel! Ook in het beenmerg werden geen afwijkingen meer gevonden.

Kortom: hier had een wonder plaatsgevonden, en mevrouw verliet gezond weer de kliniek.

De hoge koortsen hadden het immuunsysteem blijkbaar zodanig geactiveerd dat de leukemie was genezen!

Helaas bleek de lymphatische leukemie een paar jaar later te recidiveren, en toen is mevrouw daaraan alsnog overleden.

Stadskanaal