EPD: misverstanden over centrale opslag en regionale EPD’s

De toegang van zorgverleners tot het landelijk elektronisch patiëntendossier (EPD) is straks met allerlei waarborgen omgeven, maar de verhalen in de media wekken vaak een heel andere indruk. En dat is maar één misverstand over de beoogde werking van het landelijk EPD.

De KNMG zet in deze reeks de feiten op een rij. Ook informeren wij u over de regionale en landelijke gegevensuitwisseling en het belang van een bottom-up opbouw van het EPD vanuit de regio’s. Want om een goed oordeel over het EPD te kunnen vormen en patiënten goed te kunnen voorlichten, is kennis van de feiten nodig.

Misverstanden rond het EPD (3)
‘De centrale opslag van gegevens maakt het EPD kwetsbaar voor misbruik’

Het landelijke EPD bestaat niet uit een verzameling centraal opgeslagen patiëntengegevens. Het is geen centrale database, maar slechts een landelijk schakelpunt waarop bijvoorbeeld lokale huisartsen-, ziekenhuis- en apotheekinformatiesystemen worden aangesloten. Het EPD faciliteert de elektronische uitwisseling van gegevens uit die lokale databases. Daarbij zijn niet alle gegevens uit het lokale dossier van de hulpverlener landelijk beschikbaar via het EPD, maar slechts een selectie (de professionele samenvatting, het EMD). Die selectie moet worden vastgesteld door de veldpartijen zelf. Essentieel is dus wel dat de informatie in de lokale informatiesystemen juist, volledig en actueel is en goed beveiligd is tegen onrechtmatig gebruik.

Misverstanden rond het EPD (4)
‘Zijn de regionale EPD’s echt zo onveilig?’

Uit een recent onderzoek van het College bescherming persoonsgegevens (CBP) blijkt dat twee onderzochte regionale EPD’s in strijd met de wet zouden handelen. Die strijd zou met name bestaan op drie terreinen: de informatieplicht, de logging en de toegangsbeveiliging. De twee voor de onderzochte regionale EPD’s verantwoordelijke instellingen zouden hebben nagelaten alle patiënten ‘persoonlijk’ te informeren over de (mogelijke) uitwisseling van hun gegevens.

Ook zouden beide instellingen de raadplegingen weliswaar vastleggen (loggen), maar daar niet systematisch op controleren. Deze beide omissies zijn procedurele tekortkomingen die vrij eenvoudig zijn te verhelpen; ze komen dus niet door een onveilig systeem, zoals het CBP suggereert. Alleen het punt van de toegangsbeveiliging lijkt meer materieel-inhoudelijk van aard. Het zou aan technische maatregelen ontbreken die moeten voorkomen dat zorgverleners zonder behandelrelatie toegang krijgen tot patiëntengegevens. Het is nog de vraag of dat op landelijk niveau wel kan worden gegarandeerd.

De KNMG blijft dan ook van mening dat een landelijk EPD het beste langs de bekende weg van de regionale informatiesystemen kan worden gerealiseerd. De KNMG beschouwt de uitkomsten van het onderzoek van het CBP dan ook als een constructieve bijdrage aan het verbeteren van het functioneren van de regionale systemen. Het toont tevens het belang aan van een zorgvuldige omgang met patiëntgegevens op regionaal niveau.

Kijk ook in het EPD-dossier op www.knmg.nl/dossiers. U vindt hier onder andere de brieven van de KNMG aan de Tweede en Eerste Kamer en de KNMG-persberichten. Algemene informatie over het EPD vindt u op www.infoepd.nl

Het eerste deel in deze serie over misverstanden verscheen in MC 24/2009: 1093.
De Eerste Kamer heeft onlangs de brief van de KNMG (17 april 2009) over het landelijk EPD integraal aan minister Klink voorgelegd. De minister heeft het verzoek gekregen op alle door de KNMG genoemde knelpunten en risico’s rond de door VWS voorgestelde aanpak te reageren. Binnenkort vindt een hoorzitting plaats in de Eerste Kamer, waarvan wij u via Federatienieuws en de website op de hoogte zullen houden.

Zie ook www.knmg.nl/dossiers: EPD-dossier.