Betalen voor SEH schrikt af

De opmerking ‘Onterechte zelfverwijzers doen een onnodig beroep op dure zorg’ in het artikel van Reitsma-van Rooijen en De Jong (MC 29-30/2010: 1479), is mij uit het hart gegrepen.

Vier zaken zijn daarbij voor mij duidelijk:

1. Alle jaren is er een gestage groei van patiëntenstromen bij zowel spoedeisendehulpposten van het ziekenhuis (6,8% per jaar) als bij huisartsenposten (10% per jaar);

2. de huidige financiering zal hierdoor op zeer korte termijn tekortschieten;

3. de motivatie van dienstdoende artsen daalt zienderogen als zij bij nacht en ontij klaar moeten staan voor zaken die heel vaak tot de volgende werkdag kunnen wachten;

4. SEH’s en huisartsenposten moeten – al of niet op afstand – goed samenwerken en de juiste patiënt op de juiste plek behandelen.

Een eigen financiële bijdrage zonder veel administratieve rompslomp zou heel goed zijn om dit tij keren. ‘Remgeld’ zoals de Belgen dat noemen.

Iedere patiënt die een SEH of een huisartsenpost bezoekt dient direct 25 euro af te rekenen: contant of per pin. Dit bedrag is onverzekerbaar en op geen enkele wijze terug te halen. (Als men geen geld bij zich heeft, dan wordt het later verrekend met het eigen risico, zij het met administratieve meerkosten: 40 euro.) Belangrijk is wel dat deze handelwijze consequent in heel Nederland wordt gevolgd: door alle ziekenhuizen en alle huisartsenposten. Anders gezegd: je weet dat je in Nederland voortaan je portemonnee moet meenemen als je na vijven naar de dokter gaat. Dus niet alleen bij de SEH, maar ook bij de huisartsenpost: direct afrekenen, zowel bij een terechte als bij een niet-terechte hulpvraag.

Wat mij betreft geen verdrietige verhalen: de kans dat je in je leven een serieus beroep moet doen op medische hulp buiten kantoortijden schat ik op maximaal tienmaal: dat is dus 250 euro gedurende een heel mensenleven. Waar praten we over?

Bergen, juli 2010

Kees van Straaten, huisarts en voorzitter Huisartsenpost Alkmaar

• Brievenrubriek