Arts eist volledige herregistratie, en krijgt gelijk

Dat een arts het visitatieprogramma een paar dagen te laat afrondt, is geen reden om zijn herregistratie tot twee jaar te beperken. De bestuursrechter is daar duidelijk over.

In november 2013 zou de registratie van bedrijfsarts Pim Berkhout verlopen. Maanden daarvoor stortte hij zich op de procedure voor zijn herregistratie. Nieuw onderdeel daarin: visitatie door zijn beroepsvereniging NVAB, met als resultaat een individueel verbeterplan (IVP), met leerpunten en plannen voor bij- en nascholing. Half november werd het plan goedgekeurd, herregistratie voor vijf jaar lag in het verschiet.

Het liep anders. In januari 2014 verlengde de Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) de registratie van Berkhout niet voor vijf, maar slechts voor twee jaar. Reden: hij zou niet aan het visitatieproces hebben deelgenomen. Berkhout tekende bezwaar aan, dat werd beoordeeld door een adviescommissie. Maar het bezwaar werd ongegrond verklaard omdat de NVAB het visitatieprogramma een week te laat schriftelijk had goedgekeurd.

De bedrijfsarts stapte naar de bestuursrechter, die in april 2015 uitspraak deed. Die loog er niet om. De rechter achtte het beroep gegrond en gelastte de RGS om Berkhout alsnog voor vijf jaar te herregistreren. Ook moest de RGS bijna 2.000 euro proceskosten betalen. ‘Mijn contributie en die van mijn collega-artsen had béter gebruikt kunnen worden’, schrijft Berkhout in een brief aan Medisch Contact. ‘Ik ervaar een toenemende bureaucratische terreur van regeltjes, protocollen door juristen gedomineerde beslissingen.’

‘Als een arts niet binnen vijf jaar aan visitatie heeft meegedaan, staat voor ons het stoplicht op rood’, zegt Rudi van Reenen, hoofd van het stafbureau Opleiding en Registratie. ‘De regels schrijven in dat geval herregistratie voor van twee jaar, niet van vijf. Daaraan zijn wij gebonden. Met reden, want de procedure moet helder en eenduidig zijn, ook al om het publieke vertrouwen te behouden.’ Is een arts wél binnen vijf jaar gevisiteerd maar kan hij door administratieve problemen zijn papiertje niet op tijd laten zien, dan doet de RGS daar niet moeilijk over, voegt zij daaraan toe.

Sinds 2011 kent ook de NVAB de regel dat herregistratie van een arts die niet heeft voldaan aan de visitatievereisten, tot twee jaar wordt beperkt; in die jaren kan het visitatietraject alsnog worden doorlopen. ‘In het begin was dat voor onze leden lastig’, zegt senior beleidsmedewerker Jos Manders. ‘Daarom hadden we met de toenmalige registratiecommissie SGRC de afspraak dat er coulant mee zou worden omgaan.’ Inmiddels wordt de eis strikt gehandhaafd. Terecht, vindt Manders: ‘Bij visitatie vragen artsen feedback aan hun omgeving, en maken op basis daarvan een verbeterplan. Na vijf jaar wordt bekeken wat ervan terecht is gekomen.’ Dat een arts wordt gestraft als hij maar een beetje te laat is, noemt Manders ongelukkig. Maar tegelijk ziet hij in de casus-Berkhout ook een waarschuwing om de herregistratieregels serieus te nemen: ‘Er zijn artsen die na twee jaar opnieuw om uitstel vragen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.’

Joost Visser

De uitspraak van de bestuursrechter

Lees ook:

• Individuele visitatie (column Jurriaan Penders) (28 oktober 2014)
• Herregistratie met meer kwaliteit en minder papier (27 juni 2013)
• Nieuwe eisen voor herregistratie (15 mei 2015)