Mannenmaal

Mannenmaal, Rinske Hillen. Querido, 261 blz., 21,99 euro.

Bestellen

Het plot van haar roman Mannenmaal geeft Rinske Hillen meteen weg in de eerste pagina’s. Dat getuigt van lef. Het draait om drie personen: kinderarts Wout, zijn vrouw Eva, kunstjournalist, en kunstenaar Ben. Er ontwikkelt zich een driehoeksverhouding die Hillen soepel vertelt, want schrijven kan ze.

Een centrale rol speelt de pasgeboren Josefien, een kind met ernstige epidermolysis bullosa. Dat is een recessief erfelijke huidaandoening waarbij na wrijven of stoten, of soms spontaan, blaren of huidloslating van de huid ontstaan. Ook kunnen er blaren ontstaan in de slijmvliezen. Vanwege die kwetsbaarheid heten die kinderen ook wel ‘vlinderkinderen’. Borelingen met een ernstige vorm van epidermolysis bullosa hebben nauwelijks perspectief.

Helaas zijn de karakters ietwat clichématig aangezet. Zo bereidt journaliste Eva haar interview met kunstenaar Ben met opzet niet voor om onbevangen het gesprek aan te gaan. Het kunstenaarsbeest Ben voldoet aan alle archetypische eigenschappen en dreigt bovendien blind te worden. Kinderarts Wout is empathisch alsook licht karikaturaal: ‘Een beetje arts houdt van het lichaam, zoals een automonteur gefascineerd is door het samenspel van alle onderdelen van een motor.’ En de langbenige en mooie arts-onderzoeker Saar staat Wout terzijde in zijn werk in het christelijk ziekenhuis.

Dat is temeer jammer omdat Hillen levensecht en boeiend Wouts discussies schetst over al dan niet actieve levensbeëindiging van doodzieke kinderen. Met zijn moeder, het management, collega’s en in de pers. Overtuigend zijn vooral de indringende gesprekken met de ouders van Josefien, zeker vanaf het moment dat Wout beseft dat algemeenheden niet langer volstaan. Dat maakt deze roman tot een prima introductie van medisch-ethische dilemma’s in de neonatologie.