Praktijkperikel: Uit eigen zak
7 reactiesOns ziekenhuis heeft vorig jaar een commissie samengesteld die de berichtgeving naar verwijzers en de eerste lijn moest verbeteren. Onder het programma ‘Connecting U’ zijn inmiddels twee rapporten opgesteld met schematische figuren, procesbeschrijvingen en aanbevelingen.
Vrijwel tegelijkertijd ontving ik het bericht van het management dat al onze dictafonistes werden ontslagen. Nu stel ik zo’n vijftien brieven per spreekuur op van vaak gecompliceerde chirurgische derdelijnszorg, met een uitgebreide mailinglijst. Daar was het secretariaat best druk mee. Op mijn vraag hoe die berichtgeving nu dan moest, kwam de simpele reactie: u gaat zelf brieven aanmaken en alles typen, en u plakt uw notities uit het epd gewoon direct in uw brief.
Maar, dat probeer ik althans mijn aiossen tijdens hun opleiding bij te brengen, er is een cruciaal verschil tussen verslaglegging en verslaggeving. Verslaglegging gebeurt in telegramstijl en bevat voor de buitenstaander vaak onbegrijpelijk vakjargon met vele specialismespecifieke afkortingen. Een van de neurochirurgen reageerde inmiddels met: verander mijn poli-slots maar van vijftien naar dertig minuten en zeg dat de wachtlijst verdubbelt. Dat is niet mijn oplossing. Ik betaal nu uit eigen zak een secretariële uitzendkracht om mijn brieven te verwerken.
Deze maatregel heeft wel één groot voordeel: in Medisch Contact zullen humoristische praktijkperikelen over insufficiënte of onbegrijpelijke berichtgeving van specialisten naar de eerste lijn vast verder toenemen.
Lees ook de blog van Menno Oosterhoff, in reactie op dit praktijkperikel: Toen was geluk heel gewoon
Heeft u ook een perikel?
Stuur uw verhaal naar redactie@medischcontact.nl
Meer praktijkperikelen:
J.A. de Lint
orthop.chir. n.p., Oosterhout
Deal !! Ik type mijn eigen brieven, maar dan ook het management zijn eigen rapporten, brieven en verslagen ! Kijken hoe leuk dat is.
A. van Strien-van Merkestein
specialist ouderengeneeskund, ZOETERMEER Nederland
De frustratie van deze collega is herkenbaar en zijn keus om dan maar zelf de typiste te betalen vind ik lovenswaardig. Maar of het de meest slimme keus is weet ik niet. Want mijn wedervraag bij deze zaken is dan altijd: wat heeft de vakgroep/maatsch...ap/medische staf/coöperatie van specialisten gedaan om deze beslissing tegen te houden? Mijn indruk is toch steeds meer dat wij als dokters soms wel erg makkelijk beslissingen van het management accepteren. En dan het management de schuld geven en zelf (te) passief blijven. Juist bij dit soort evident foute beslissingen moeten wij in opstand komen en zeggen dit gaat ten koste van kwaliteit en verhoogt de kans op fouten. Echt het management heeft ons nodig om samen te zorgen voor goede patiënten zorg.
RJJ van Es
mka-chirurg, BILTHOVEN Nederland
Collega Rens, het aspect van die ontslagen is een drama op zich. Een aantal 55+, en > 20 jaar werkzaam voor artsen van 5-6 verschillende specialismen. Nooit uitgenodigd voor een afdelingsuitje en zelden een afdelings-kerstcadeau ontvangen. Het antwoo...rd van het divisiemanagement is omscholingstraject of afvloeiing. De wereld is veranderd. Ziekenhuizen spelen voor ondernemer tegenwoordig.
Anne-Marie van Dam
Psychiater, AMSTERDAM Nederland
Onlangs een werkbezoek aan een grote psychiatrische instelling in Engeland gebracht. Ze hebben daar de werkprocessen "lean" ingericht. En raad eens: allemaal typistes aangenomen om de ingesproken verslagen meteen in het dossier te zetten. Minder frus...tratie, meer werkplezier en meer tijd voor de directe patiëntenzorg.
Misschien dat we over 10-20 jaar allemaal zo snel typen, er goede spraakherkenning is of een andere mooie ICT-oplossing, maar dat is nu nog te vroeg. En wat collega Bonte meldt over onbegrijpelijke knip/plak brieven is zeer herkenbaar. Maar kennelijk maken veel collega's zich niet druk om onze belabberde berichtgeving.
b.rens
huisarts n.p, Amsterdam
Goh wat naar voor u dat u zelf uw brieven moet schrijven,inderdaad,dit is het paard achter de kar spannen. Maar ik ben vooral benieuwd naar uw inspanningen om de werkgelegenheid voor uw dictafonistes te behouden. Deze worden werkeloos en dat heeft ee...n iets andere impact op hun levens dan uw kleine ongerief op uw leven. Kom ik trouwens wel vaker tegen,mensen worden ontslagen in het ziekenhuis en de artsen maken zich vooral zorgen om wat het voor hun werk betekent,solidariteit met een andere beroepsgroep is ver te zoeken.
J.A. Borgstein
arts
de specialisten worden omgeschoold tot derderangs typistes terwijl de eersterangs typistes ontslagen worden
de gezondheidszorg wordt steeds goedkoper!!!
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen Nederland
Dit is helaas een probleem wat ik als waarnemer steeds vaker tegenkom. Zelf typ ik al mijn brieven omdat ik wil dat mijn brieven er vlekkeloos uitzien en ik vind dat men over 10 jaar mijn gedachtengang nog moeiteloos moet kunnen volgen. Ik heb geëxpe...rimenteerd met spraakherkenning en dat werkt prima, maar kan ik niet gebruiken omdat in elke ziekenhuis weer een ander EPD wordt gebruikt.
De brieven van de assistenten in mijn huidige waarneming herschrijf ik allemaal, omdat ze geen fatsoenlijk onderwijs krijgen in de opleiding hoe verslaglegging naar collega’s er uit zou moeten zien. Dat kost me heel veel tijd, niet zelden 1 à 2 uur per dag, maar in een van mijn waarnemingen wegens drukte en een hopeloos EPD elke dag 3 tot 4 uur. En dat zie ik ook bij collega’s. Een van de collega’s trok het niet meer omdat men het EPD veranderd werd, waardoor ze per dag een uur extra achter de computer zat.
En dat terwijl al erg aannemelijk geweest is dat de zorg beter, goedkoper en efficiënter is als er een notuliste de anamnese opneemt en uitwerkt, en ook het lichamelijk onderzoek vastlegt. Ik verontschuldig me vaak naar patiënten dat ik moet gaan typen als de hoofdklacht is besproken. En dan typ ik nog snel met tien vingers. Ik zeg dan grappend dat de dokter zich over 10 jaar helemaal achter het beeldscherm verschuilt (Nu zijn het er twee).
Steeds vaker worden in de geneeskunde ”oplossingen” gevonden waarvan de lasten op artsen worden afgewenteld. Het zelf laten typen van brieven door artsen is dom, kortzichtig en inefficiënt. Het gaat ten koste van de kwaliteit van zorg en is uiteindelijk een erg dure oplossing. Maar dan is de huidige generatie managers al lang weer geland in het volgende gerieflijke baantje. En ik vrees dat zij hun brieven niet zelf typen...