Chaos

Op de opnameafdeling begrijpen wij zijn wereld en zijn administratie niet altijd. Hij vertelt ons beter te zijn dan wij allemaal en hij geeft ook duidelijk aan dat hij eigenlijk mijn directeur is, en dat ik dus naar hem moet luisteren. Ik mag geen eigen ideeën hebben over zijn behandeling. Ik ben per slot van rekening zijn werknemer. De chaos komt voort uit zijn psychose en hij reageert doorgaans goed op antipsychotische medicatie.

Hij is eigenlijk mijn directeur en ik moet dus naar hem luisteren

Hij schept genoegen in zijn administratie, ik helaas niet in de mijne. Ik vind dat psychiaters veel te veel administratie hebben, die de afgelopen jaren alleen maar is toegenomen. Ik ben er zeker niet op tegen dat psychiaters zaken nauwkeurig vastleggen, maar er zijn grenzen aan wat ik per dag aan administratie aankan. Misschien zou ik diep van binnen wel willen dat ik net zoveel plezier beleefde aan het doen van administratie als mijn patiënt. Dat zou mijn leven een stuk makkelijker maken.

Mijn patiënt is het overigens niet eens met de antipsychotische medicatie en dient een klacht in. Conform de afspraken gaan we samen naar de klachtencommissie. Het is mijn taak om bij de voorbereiding voor de zitting allerlei formulieren uit het dossier te printen, in een gesloten envelop te doen en deze persoonlijk te overhandigen aan de commissie. Tijdens de zitting blijkt dat ik een formulier ben vergeten. En dan verbaast mijn patiënt ons allemaal. Uit zijn eindeloze stapel (voor mij) ongeordende administratie heeft hij direct zijn eigen kopie van het goede formulier te pakken en overhandigt dit aan de klachtencommissie. ‘Ik zei toch al de hele tijd dat ik het beter kan dan jij?’, zegt hij.

Ik krijg nog een minzame glimlach op de koop toe.

auteur

Josine van Mill, psychiater High Care GGZ inGeest

Ook een perikel of anekdote delen? Dat kan (desgewenst anoniem)! Mail naar kopij@medischcontact.nl.