Wat ik allemaal heb geleerd
Plaats een reactieDe opleiding zit er bijna op. Alle punten zijn behaald. Het diploma is bijna ondertekend en de titel binnen handbereik. Korte praktijkbeoordelingen (KPB’s), toetsen, presentaties, essays, praktijkopdrachten en voortgangsgesprekken waren een vast onderdeel van mijn leven. Alles om de entrustable professional activities (EPA’s) te halen. Tijdens de voortgangsgesprekken met mijn opleiders was de centrale vraag of ik klaar ben voor het vak. Maar wat heb ik nou eigenlijk echt geleerd in de afgelopen jaren?
Vakinhoudelijk van alles. Hoe ik ontwenningsbeelden van drugs bij arrestanten behandel en wanneer ik postmortale toxicologie inzet bij een overledene. Maar ook bloedspoorpatronen herkennen op een plaats delict en het correct fotograferen en rapporteren van letsels zodat een strafrechter tot een oordeel kan komen. Allemaal onmisbaar om een goede forensisch arts te worden.
Daarnaast hebben soft skills in mijn opleiding een grote plaats. Dus kreeg ik training in conflict- en agressiemanagement, leiderschap tonen, overtuigend presenteren en omgaan met ethische dilemma’s. Ook dat is onmisbaar om een goede specialist te kunnen zijn.
Hoe ga ik om met falen? Waar liggen mijn grenzen?
Maar wat misschien nog wel belangrijker is, is dat wat ik allemaal heb geleerd over mezélf. Hoe ik omga met falen bijvoorbeeld, als iets mij niet lukt. Waarom ik zo ontzettend irritant onzeker kan zijn over mijn kennis. Waar mijn grenzen liggen en hoe ik daar beter naar handel. Welke rol werk in mijn leven speelt. Op wie ik kan rekenen als ik het allemaal even niet meer weet.
Een medische vervolgopleiding is meer dan louter het bekwaam raken in het vakgebied en het halen van ‘de titel’. Ik zie het als een ontdekkingsreis, een manier om mezelf tegen te komen en een vorm van zingeving. Een waardevolle kans om te groeien op persoonlijk vlak. En daar kan echt geen EPA tegenop.
Meer van Chun Sing Chiu- Er zijn nog geen reacties