Somatisatie - Eveline Knibbeler

Het is een misverstand dat een bedrijfsarts zich bezighoudt met medische zaken. Bij eenduidige medische problematiek is de bedrijfsarts niet nodig. Een kleuter begrijpt dat een telefoniste die afasie overhoudt aan een CVA, haar werk niet kan doen.

De bedrijfsarts is harder nodig naarmate het probleem minder medisch is, en de somatisering sterker. De patiënt ervaart dan zijn klacht als verklaring voor het feit dat het werk niet lukt. Maar het is andersom: het werk lukt niet – te veel, te moeilijk – waardoor bestaande klachten verergeren of relevant worden.

De patiënt zal nooit genezen als hij zijn werk niet herziet. Dus als hij niet begrijpt dat het te hoog gegrepen is. Hij meent dat hij zijn werk kan doen ‘zodra ik van de klacht af ben’. Onderschat u de omvang van dit probleem niet: eenvoudig werk is uit Nederland weg-geïnformatiseerd; de functies die overblijven, zijn complex.

De werkwijzer ‘somatisatie’ beschrijft hoe de bedrijfsarts tot een succesvolle begeleiding kan komen – lees: begeleiding waarbij je het contact met de patiënt niet verliest. De vaardigheden die dit vereist zijn, met veel inzet, voor de gemiddelde bedrijfsarts nog wel aan te leren. Maar de tijdsinvestering die de begeleiding van een somatiserende patiënt vereist, staat mijlenver af van de praktijk, waarin de markt – de betalende werkgever – de spreekuurtijd dicteert.

Aan het eind van de rit, als de patiënt niet meer aan het werk kan, beoordeelt de UWV de acties van de bedrijfsarts. Dan komt fijntjes op schrift waar deze steken heeft laten vallen.

U begrijpt, de bedrijfsarts gaat regelmatig op zijn plaat.

Eveline Knibbeler, bedrijfsarts