Vooral boos eigenlijk - Marco Versluis
2 reactiesOp de website van een grote zorgverzekeraar in het noorden staat: ‘Aanvragen kunnen naar onderstaand contactadres worden gestuurd’. En vervolgens staan er nergens contactgegevens. Grappig eigenlijk, maar hoe kwam ik hier ook alweer terecht?
Een uurtje terug kreeg ik het verzoek van patiënte X om een artsenverklaring in te vullen voor haar medicatie. Patiënte is een jaar of 30 en heeft al langere tijd last van dysmenorroe bij milde endometriose. Vanwege doorbraakbloedingen, dysforie en andere bijwerkingen hebben we lang gezocht naar een optimale hormoontherapie. Uiteindelijk kwamen we op een combinatiepreparaat uit, waarmee patiënte zeer tevreden is. Ze heeft weinig bijwerkingen, komt haar huis weer uit en is aan het solliciteren. Omdat deze pil 17 euro per maand kost, tegenover 9 euro voor een reguliere pil, wil de zorgverzekeraar deze pil echter niet vergoeden. Patiënte heeft de zorgverzekeraar gebeld en deze heeft haar gezegd dat een artsenverklaring nodig is.
Kleine moeite. Op zoek naar een artsenverklaring kom je snel op de website van Zorgverzekeraars Nederland, zn.nl. U leest daar alles over dure bijlage-2-medicijnen. Dit zijn middelen die veelal klinken als een toverspreuk eindigend op …mab en die heel veel geld kosten. Maar helaas geen formulieren die ik kan gebruiken voor mijn verzoek. Zou het dan om een machtiging gaan? Ik bezoek de website van menzis, en klik op ‘machtigingen’ onder het kopje zorgverleners. Daar stuit ik op bovenstaand citaat. Behoudens een link naar zn.nl is er echt niets te vinden waar een zorgverlener baat bij zou hebben.
Gelukkig staat er wel een telefoonnummer elders op de site. Ik bel met een vriendelijke mevrouw die me helaas niet kan vertellen hoe ik mijn patiënte kan helpen. Ze zet mij in de wacht terwijl ze het navraagt. ‘Misschien kunt u een brief aan de zorgverzekeraar schrijven met uw verzoek?’, klinkt het op een twijfelende toon. En dat doe ik.
Thuisgekomen probeer ik de frustratie te verwerken door alle stadia van Kübler-Ross te doorlopen. Het langst blijf ik hangen in het tweede stadium, boosheid. Boos omdat een patiënt met een niet zo dure therapie het bos in wordt gestuurd op zoek naar de artsenverklaring. Boos omdat de zorgverzekeraar mij opzadelt met de schone taak een lullig briefje te schrijven. Boos omdat dat briefje wordt beoordeeld door experts die blijkbaar een weloverwogen beslissing kunnen nemen zonder een patiënt te zien of te horen. Vooral boos eigenlijk.
Marco Versluis
P.J. van Beek
huisarts, OLDENZAAL Nederland
Zolang dokters zich voor het karretje van verzekeraars laten spannen om stupide verklaringen te maken voor de vergoedingsregelingen van die verzekeraars, blijven verzekeraars deze stupide verklaringen vragen. Daarom moet je ook helemaal nooit zo'n ve...rklaring maken. Voor niemand. Jouw collega's zijn je er op den duur dankbaar voor. Het alternatief is nl. dat we allemaal voor al onze patiënten zo'n blanco ondertekend briefje klaar leggen. Of wil je voor de ene patiënt wel een briefje maken en voor de andere niet? En wat zijn dan je criteria? Niet doen is de beste optie.
N.M.L. Haselager-Wolfs
Huisarts, STRAMPROY Nederland
U hoeft zich niet voor t karretje van zorgverzekeraar of patiënt te laten spannen. Gewoon een kwestie van medische noodzaak op het electronisch recept vermelden. De apotheker zal dan de gewraakte artsenverklaring ter ondertekening aan u toezenden en ...het betreffende middel zonder probleem verstrekken.