Niks menselijks is mij vreemd

Onze zoon is nu zes weken oud. Waar ik eigenlijk nog volledig met mijn hoofd in de poepluiers zou moeten zitten, is dat met de huidige reuring in huisartsenland niet helemaal mogelijk. Ik noem maar een ‘vrij roosteren’ zonder verdere toelichting. Mijn schermtijd ligt dan ook hoger dan dat ik zelf op dit moment zou willen.

Dan kan ik het meteen niet laten om verder te kijken (hoezo met de paplepel ingegoten?). Ik lees een stuk over schermtijd bij kinderen. Kinderen van 0 tot 6 jaar zitten gemiddeld 100 minuten per dag achter een beeldscherm. Dat vond ik nog niet zo heel gek. Laten we wel wezen. Ik sta ook rustiger onder de douche als onze dochter naar Peppa Pig kijkt dan dat ze 3 minuten lang om een boterham blijft vragen. Die vraag begint immers heel lief, maar wordt steeds dwingender. Als ik echter verder lees, zie ik ook dat baby’s van 0 tot 1 jaar bij een kwart van de huishoudens ruim 2 uur schermtijd kennen. Zonder waardeoordeel kan ik me daar minder bij voorstellen. Daar vragen die kleintjes toch helemaal niet om? Ik ben blij als die van ons de focus op mama kan vinden.

Ik denk aan alle consulten met radeloze ouders. Hoofdpijn, visusklachten, gedragsproblemen. Dat zijn geen uitzonderlijke hulpvragen bij kinderen of jongeren. En valt dit allemaal te verklaren vanuit de schermtijd van vroeger en nu? Vast niet, maar het helpt waarschijnlijk niet mee. Net zo min als tegenover ieder goed gedrag een koekje ter beloning geven. Of bij het niet kunnen slapen bij papa en mama in bed laten kruipen. Ik denk aan de toename van overgewicht bij kinderen en de enorme verlatingsangst. Tja, voor ieder vak bestaat een diploma, maar niet voor ouders. En perfecte ouders, die bestaan niet.

Maar zoals de titel doet vermoeden is niets menselijks mij vreemd. Het zijn herkenbare oplossingen. En zo lang ik, vanwege alle drukte thuis, mezelf nog betrap op het per ongeluk dragen van mijn sloffen in de supermarkt (waargebeurd) zal ik me er in de spreekkamer niet actief mee bemoeien. Maar van mens tot mens. Een tikkeltje minder schermtijd mag wel. Dan zet ik hem nu ook weer uit. Goed voorbeeld doet immers goed volgen.